Зәбур 94
1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
Dio che fai giustizia, o Signore, Dio che fai giustizia: mostrati!
2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
Alzati, giudice della terra, rendi la ricompensa ai superbi.
3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
Fino a quando gli empi, Signore, fino a quando gli empi trionferanno?
4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
Sparleranno, diranno insolenze, si vanteranno tutti i malfattori?
5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
Signore, calpestano il tuo popolo, opprimono la tua eredità.
6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
Uccidono la vedova e il forestiero, danno la morte agli orfani.
7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
Dicono: «Il Signore non vede, il Dio di Giacobbe non se ne cura».
8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
Comprendete, insensati tra il popolo, stolti, quando diventerete saggi?
9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
Chi ha formato l'orecchio, forse non sente? Chi ha plasmato l'occhio, forse non guarda?
10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
Chi regge i popoli forse non castiga, lui che insegna all'uomo il sapere?
11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
Il Signore conosce i pensieri dell'uomo: non sono che un soffio.
12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
Beato l'uomo che tu istruisci, Signore, e che ammaestri nella tua legge,
13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
per dargli riposo nei giorni di sventura, finché all'empio sia scavata la fossa.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
Perché il Signore non respinge il suo popolo, la sua eredità non la può abbandonare,
15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
ma il giudizio si volgerà a giustizia, la seguiranno tutti i retti di cuore.
16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
Chi sorgerà per me contro i malvagi? Chi starà con me contro i malfattori?
17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
Se il Signore non fosse il mio aiuto, in breve io abiterei nel regno del silenzio.
18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
Quando dicevo: «Il mio piede vacilla», la tua grazia, Signore, mi ha sostenuto.
19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
Quand'ero oppresso dall'angoscia, il tuo conforto mi ha consolato.
20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
Può essere tuo alleato un tribunale iniquo, che fa angherie contro la legge?
21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
Si avventano contro la vita del giusto, e condannano il sangue innocente.
22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
Ma il Signore è la mia difesa, roccia del mio rifugio è il mio Dio;
23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
egli ritorcerà contro di essi la loro malizia, per la loro perfidia li farà perire, li farà perire il Signore, nostro Dio.
