Зәбур 94
1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
God of vengeance — Jehovah! God of vengeance, shine forth.
2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
Be lifted up, O Judge of the earth, Send back a recompence on the proud.
3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
Till when [do] the wicked, O Jehovah? Till when do the wicked exult?
4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
They utter — they speak an old saw, All working iniquity do boast themselves.
5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
Thy people, O Jehovah, they bruise, And Thine inheritance they afflict.
6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
Widow and sojourner they slay, And fatherless ones they murder.
7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
And they say, 'Jehovah doth not see, And the God of Jacob doth not consider.'
8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
Consider, ye brutish among the people, And ye foolish, when do ye act wisely?
9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
He who planteth the ear doth He not hear? He who formeth the eye doth He not see?
10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
He who is instructing nations, Doth He not reprove? He who is teaching man knowledge [is] Jehovah.
11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
He knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.
12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
O the happiness of the man Whom Thou instructest, O Jah, And out of Thy law teachest him,
13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
To give rest to him from days of evil, While a pit is digged for the wicked.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
For Jehovah leaveth not His people, And His inheritance forsaketh not.
15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
For to righteousness judgment turneth back, And after it all the upright of heart,
16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
Who riseth up for me with evil doers? Who stationeth himself for me with workers of iniquity?
17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
Unless Jehovah [were] a help to me, My soul had almost inhabited silence.
18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
If I have said, 'My foot hath slipped,' Thy kindness, O Jehovah, supporteth me.
19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
In the abundance of my thoughts within me, Thy comforts delight my soul.
20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
Is a throne of mischief joined [with] Thee? A framer of perverseness by statute?
21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
They decree against the soul of the righteous, And innocent blood declare wicked.
22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
And Jehovah is for a high place to me, And my God [is] for a rock — my refuge,
23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
And turneth back on them their iniquity, And in their wickedness cutteth them off; Jehovah our God doth cut them off!
