Зәбур 94
1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
O LORD God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, shew thyself.
2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
Lord, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
How long shall they utter and speak hard things? and all the workers of iniquity boast themselves?
5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
They break in pieces thy people, O Lord, and afflict thine heritage.
6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
Yet they say, The Lord shall not see, neither shall the God of Jacob regard it.
8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
Understand, ye brutish among the people: and ye fools, when will ye be wise?
9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
He that chastiseth the heathen, shall not he correct? he that teacheth man knowledge, shall not he know?
11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
The Lord knoweth the thoughts of man, that they are vanity.
12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
Blessed is the man whom thou chastenest, O Lord, and teachest him out of thy law;
13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
For the Lord will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
But judgment shall return unto righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
Who will rise up for me against the evildoers? or who will stand up for me against the workers of iniquity?
17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
Unless the Lord had been my help, my soul had almost dwelt in silence.
18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
When I said, My foot slippeth; thy mercy, O Lord, held me up.
19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
In the multitude of my thoughts within me thy comforts delight my soul.
20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
They gather themselves together against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
But the Lord is my defence; and my God is the rock of my refuge.
23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
And he shall bring upon them their own iniquity, and shall cut them off in their own wickedness; yea, the Lord our God shall cut them off.
