Зәбур 94
1 И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
The Lord is the God to whom revenge belongeth: the God of revenge hath acted freely.
2 Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
Lift up thyself, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.
3 Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
How long shall sinners, O Lord: how long shall sinners glory?
4 Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
Shall they utter, and speak iniquity: shall all speak who work injustice?
5 Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
Thy people, O Lord, they have brought low: and they have afflicted thy inheritance.
6 Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
They have slain the widow and the stranger: and they have murdered the fatherless.
7 «Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
And they have said: The Lord shall not see: neither shall the God of Jacob understand.
8 Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
Understand, ye senseless among the people: and, you fools, be wise at last.
9 Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
He that planted the ear, shall he not hear? or he that formed the eye, doth he not consider?
10 Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
He that chastiseth nations, shall he not rebuke: he that teacheth man knowledge?
11 Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
The Lord knoweth the thoughts of men, that they are vain.
12 Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
Blessed is the man whom thou shalt instruct, O Lord: and shalt teach him out of thy law.
13 Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
That thou mayst give him rest from the evil days: till a pit be dug for the wicked.
14 Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
For the Lord will not cast off his people: neither will he forsake his own inheritance.
15 Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
Until justice be turned into judgment: and they that are near it are all the upright in heart.
16 Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
Who shall rise up for me against the evildoers? or who shall stand with me against the workers of iniquity?
17 Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
Unless the Lord had been my helper, my soul had almost dwelt in hell. (questioned)
18 Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
If I said: My foot is moved: thy mercy, O Lord, assisted me.
19 Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
According to the multitude of my sorrows in my heart, thy comforts have given joy to my soul.
20 Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
Doth the seat of iniquity stick to thee, who framest labour in commandment?
21 Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
They will hunt after the soul of the just, and will condemn innocent blood.
22 Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
But the Lord is my refuge: and my God the help of my hope.
23 У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
And he will render them their iniquity: and in their malice he will destroy them: the Lord our God will destroy them.
