Зәбур 92

1 Шабат күни үчүн бир күй-нахша: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиш, Намиңни күйләш әладур, и Һәммидин Алий Болғучи!

Lijepo je hvaliti Gospoda, i pjevati imenu tvojemu, višnji,

2 Өзгәрмәс муһәббитиңни сәһәрдә, Кечиләрдә болса, һәқиқәт-садақитиңни җакалаш,

Javljati jutrom milost tvoju, i istinu tvoju noæu,

3 Он тарлиқ саз вә равабни челип, Чилтар билән муңлуқ аһаңда челиш әладур!

Uz deset žica i uz psaltir, i uz jasne gusle!

4 Чүнки Сән Пәрвәрдигар, Өз қилғиниң арқилиқ мени хурсән қилдиң, Қоллириңниң қилғанлири билән мән роһлинип нахша ейтимән.

Jer si me razveselio, Gospode, djelima svojim, s djela ruku tvojih radujem se.

5 Пәрвәрдигар, қилған ишлириң немидегән улуқдур! Ойлириң наһайити чоңқурдур!

Kako su velika djela tvoja, Gospode! Veoma su duboke pomisli tvoje.

6 Беғәм киши буни билмәс, Һамақәт буни чүшәнмәс,

Bezumnik ne zna, i neznalica ne razumije toga.

7 Рәзилләр от-чөптәк айниғанда, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси гүлләнгәндә, Мәңгү һалак болуп кетидиғанлар шулардур!

Kad bezbožnici nièu kao trava i cvjetaju svi koji èine bezakonje, to biva zato da bi se istrijebili dovijeka.

8 Лекин Сән, и Пәрвәрдигар, әбәдил-әбәт үстүн турисән.

A ti si, Gospode, visok uvijek.

9 Чүнки мана дүшмәнлириң, и Пәрвәрдигар, Мана дүшмәнлириң йоқилиду; Барлиқ қәбиһлик қилғучилар тирипирән қиливетилиду!

Jer evo neprijatelji tvoji, Gospode, jer evo neprijatelji tvoji ginu, i rasipaju se svi koji èine bezakonje;

10 Мүңгүзүмни явайи буқиниңкидәк көтирисән; Бешим йеңи май сүркәп, мәсиһ қилиниду.

A moj rog ti uzvišuješ kao rog u jednoroga, ja sam pomazan novijem uljem.

11 Мени қәст қилғанларниң [мәғлубийитини] өз көзум көриду; Маңа қаршилишишқа қозғалған рәзиллик қилғучиларниң [тән бәргәнлигиниму] қулиқим аңлайду.

I oko moje vidi neprijatelje moje, i o bezakonicima, koji ustaju na mene, slušaju uši moje.

12 Һәққаний адәм хорма дәриғи кәби гүлләп-яшнайду; У Ливандики кедр дәриғидәк өсиду.

Pravednik se zeleni kao finik, kao kedar na Livanu uzvišuje se.

13 Пәрвәрдигарниң өйигә тикилгәнләр, Худайимизниң һойлилирида гүллиниду;

Koji su zasaðeni u domu Gospodnjem, zelene se u dvorovima Boga našega;

14 Улар қериғандиму йәнә мевә бериду, Сулуқ һәм йешил улар;

Rodni su i u starosti, jedri i zeleni,

15 Шуниң билән улар Пәрвәрдигар дурустур, дәп испатлайду; У мениң қорам тешимдур, Униңда һеч наһәқлик йоқтур!

Javljajuæi da je pravedan Gospod, braniè moj, i da nema u njemu nepravde.