< Зәбур 92 >

1 Шабат күни үчүн бир күй-нахша: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиш, Намиңни күйләш әладур, и Һәммидин Алий Болғучи!
Псалом. Песнь на день субботний. Благо есть славить Господа и петь имени Твоему, Всевышний,
2 Өзгәрмәс муһәббитиңни сәһәрдә, Кечиләрдә болса, һәқиқәт-садақитиңни җакалаш,
возвещать утром милость Твою и истину Твою в ночи,
3 Он тарлиқ саз вә равабни челип, Чилтар билән муңлуқ аһаңда челиш әладур!
на десятиструнном и псалтири, с песнью на гуслях.
4 Чүнки Сән Пәрвәрдигар, Өз қилғиниң арқилиқ мени хурсән қилдиң, Қоллириңниң қилғанлири билән мән роһлинип нахша ейтимән.
Ибо Ты возвеселил меня, Господи, творением Твоим: я восхищаюсь делами рук Твоих.
5 Пәрвәрдигар, қилған ишлириң немидегән улуқдур! Ойлириң наһайити чоңқурдур!
Как велики дела Твои, Господи! дивно глубоки помышления Твои!
6 Беғәм киши буни билмәс, Һамақәт буни чүшәнмәс,
Человек несмысленный не знает, и невежда не разумеет того.
7 Рәзилләр от-чөптәк айниғанда, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси гүлләнгәндә, Мәңгү һалак болуп кетидиғанлар шулардур!
Тогда как нечестивые возникают, как трава, и делающие беззаконие цветут, чтобы исчезнуть на веки,
8 Лекин Сән, и Пәрвәрдигар, әбәдил-әбәт үстүн турисән.
Ты, Господи, высок во веки!
9 Чүнки мана дүшмәнлириң, и Пәрвәрдигар, Мана дүшмәнлириң йоқилиду; Барлиқ қәбиһлик қилғучилар тирипирән қиливетилиду!
Ибо вот, враги Твои, Господи, - вот, враги Твои гибнут, и рассыпаются все делающие беззаконие;
10 Мүңгүзүмни явайи буқиниңкидәк көтирисән; Бешим йеңи май сүркәп, мәсиһ қилиниду.
а мой рог Ты возносишь, как рог единорога, и я умащен свежим елеем;
11 Мени қәст қилғанларниң [мәғлубийитини] өз көзум көриду; Маңа қаршилишишқа қозғалған рәзиллик қилғучиларниң [тән бәргәнлигиниму] қулиқим аңлайду.
и око мое смотрит на врагов моих, и уши мои слышат о восстающих на меня злодеях.
12 Һәққаний адәм хорма дәриғи кәби гүлләп-яшнайду; У Ливандики кедр дәриғидәк өсиду.
Праведник цветет, как пальма, возвышается подобно кедру на Ливане.
13 Пәрвәрдигарниң өйигә тикилгәнләр, Худайимизниң һойлилирида гүллиниду;
Насажденные в доме Господнем, они цветут во дворах Бога нашего;
14 Улар қериғандиму йәнә мевә бериду, Сулуқ һәм йешил улар;
они и в старости плодовиты, сочны и свежи,
15 Шуниң билән улар Пәрвәрдигар дурустур, дәп испатлайду; У мениң қорам тешимдур, Униңда һеч наһәқлик йоқтур!
чтобы возвещать, что праведен Господь, твердыня моя, и нет неправды в Нем.

< Зәбур 92 >