< Зәбур 92 >

1 Шабат күни үчүн бир күй-нахша: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиш, Намиңни күйләш әладур, и Һәммидин Алий Болғучи!
Bom é louvar ao Senhor, e cantar louvores ao teu nome, ó altíssimo:
2 Өзгәрмәс муһәббитиңни сәһәрдә, Кечиләрдә болса, һәқиқәт-садақитиңни җакалаш,
Para de manhã anunciar a tua benignidade, e todas as noites a tua fidelidade:
3 Он тарлиқ саз вә равабни челип, Чилтар билән муңлуқ аһаңда челиш әладур!
Sobre um instrumento de dez cordas, e sobre o saltério: sobre a harpa com som solemne.
4 Чүнки Сән Пәрвәрдигар, Өз қилғиниң арқилиқ мени хурсән қилдиң, Қоллириңниң қилғанлири билән мән роһлинип нахша ейтимән.
Pois tu, Senhor, me alegraste pelos teus feitos: exultarei nas obras das tuas mãos.
5 Пәрвәрдигар, қилған ишлириң немидегән улуқдур! Ойлириң наһайити чоңқурдур!
Quão grandes são, Senhor, as tuas obras! mui profundos são os teus pensamentos.
6 Беғәм киши буни билмәс, Һамақәт буни чүшәнмәс,
O homem brutal não conhece, nem o louco entende isto.
7 Рәзилләр от-чөптәк айниғанда, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси гүлләнгәндә, Мәңгү һалак болуп кетидиғанлар шулардур!
Quando o ímpio crescer como a erva, e quando florescerem todos os que obram a iniquidade, é que serão destruídos perpetuamente.
8 Лекин Сән, и Пәрвәрдигар, әбәдил-әбәт үстүн турисән.
Mas tu, Senhor, és o altíssimo para sempre.
9 Чүнки мана дүшмәнлириң, и Пәрвәрдигар, Мана дүшмәнлириң йоқилиду; Барлиқ қәбиһлик қилғучилар тирипирән қиливетилиду!
Pois eis que os teus inimigos, Senhor, eis que os teus inimigos perecerão; serão dispersos todos os que obram a iniquidade,
10 Мүңгүзүмни явайи буқиниңкидәк көтирисән; Бешим йеңи май сүркәп, мәсиһ қилиниду.
Porém tu exaltarás o meu poder, como o do unicórnio: serei ungido com óleo fresco.
11 Мени қәст қилғанларниң [мәғлубийитини] өз көзум көриду; Маңа қаршилишишқа қозғалған рәзиллик қилғучиларниң [тән бәргәнлигиниму] қулиқим аңлайду.
Os meus olhos verão o meu desejo sobre os meus inimigos, e os meus ouvidos ouvirão o meu desejo acerca dos malfeitores que se levantam contra mim.
12 Һәққаний адәм хорма дәриғи кәби гүлләп-яшнайду; У Ливандики кедр дәриғидәк өсиду.
O justo florescerá como a palmeira; crescerá como o cedro no líbano.
13 Пәрвәрдигарниң өйигә тикилгәнләр, Худайимизниң һойлилирида гүллиниду;
Os que estão plantados na casa do Senhor florescerão nos átrios do nosso Deus.
14 Улар қериғандиму йәнә мевә бериду, Сулуқ һәм йешил улар;
Na velhice ainda darão frutos: serão viçosos e florescentes;
15 Шуниң билән улар Пәрвәрдигар дурустур, дәп испатлайду; У мениң қорам тешимдур, Униңда һеч наһәқлик йоқтур!
Para anunciar que o Senhor é reto: ele é a minha rocha, e nele não há injustiça.

< Зәбур 92 >