Зәбур 92

1 Шабат күни үчүн бир күй-нахша: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиш, Намиңни күйләш әладур, и Һәммидин Алий Болғучи!

いとたかき者よヱホバにかんしやし聖名をほめたたふるは善かな

2 Өзгәрмәс муһәббитиңни сәһәрдә, Кечиләрдә болса, һәқиқәт-садақитиңни җакалаш,

あしたに汝のいつくしみをあらはし 夜々なんぢの眞實をあらはすに

3 Он тарлиқ саз вә равабни челип, Чилтар билән муңлуқ аһаңда челиш әладур!

十絃のなりものと筝とをもちゐ 琴の妙なる音をもちゐるはいと善かな

4 Чүнки Сән Пәрвәрдигар, Өз қилғиниң арқилиқ мени хурсән қилдиң, Қоллириңниң қилғанлири билән мән роһлинип нахша ейтимән.

そはヱホバよ なんぢその作爲をもて我をたのしませたまへり 我なんぢの手のわざをよろこびほこらん

5 Пәрвәрдигар, қилған ишлириң немидегән улуқдур! Ойлириң наһайити чоңқурдур!

ヱホバよ汝のみわざは大なるかな汝のもろもろの思念はいとふかし

6 Беғәм киши буни билмәс, Һамақәт буни чүшәнмәс,

無知者はしることなく愚なるものは之をさとらず

7 Рәзилләр от-чөптәк айниғанда, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси гүлләнгәндә, Мәңгү һалак болуп кетидиғанлар шулардур!

惡きものは草のごとくもえいで 不義をおこなふ衆庶はさかゆるとも 遂にはとこしへにほろびん

8 Лекин Сән, и Пәрвәрдигар, әбәдил-әбәт үстүн турисән.

されどヱホバよ汝はとこしへに高處にましませり

9 Чүнки мана дүшмәнлириң, и Пәрвәрдигар, Мана дүшмәнлириң йоқилиду; Барлиқ қәбиһлик қилғучилар тирипирән қиливетилиду!

ヱホバよ吁なんぢの仇ああなんぢの仇はほろびん 不義をおこなふ者はことごとく散されん

10 Мүңгүзүмни явайи буқиниңкидәк көтирисән; Бешим йеңи май сүркәп, мәсиһ қилиниду.

されど汝わが角をたかくあげて 野の牛のつののごとくならしめたまへり 我はあたらしき膏をそそがれたり

11 Мени қәст қилғанларниң [мәғлубийитини] өз көзум көриду; Маңа қаршилишишқа қозғалған рәзиллик қилғучиларниң [тән бәргәнлигиниму] қулиқим аңлайду.

又わが目はわが仇につきて願へることを見わが耳はわれにさからひておこりたつ惡をなすものにつきて願へることをききたり

12 Һәққаний адәм хорма дәриғи кәби гүлләп-яшнайду; У Ливандики кедр дәриғидәк өсиду.

義しきものは棕櫚の樹のごとく榮え レバノンの香柏のごとくそだつべし

13 Пәрвәрдигарниң өйигә тикилгәнләр, Худайимизниң һойлилирида гүллиниду;

ヱホバの宮にうゑられしものはわれらの神の大庭にさかえん

14 Улар қериғандиму йәнә мевә бериду, Сулуқ һәм йешил улар;

かれらは年老てなほ果をむすび豊かにうるほひ緑の色みちみちて

15 Шуниң билән улар Пәрвәрдигар дурустур, дәп испатлайду; У мениң қорам тешимдур, Униңда һеч наһәқлик йоқтур!

ヱホバの直きものなることを示すべし ヱホバはわが巌なりヱホバには不義なし