Зәбур 91
1 Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.
Koji živi u zaklonu višnjega, u sjenu svemoguæega poèiva.
2 Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.
Govori Gospodu: ti si utoèište moje i braniè moj, Bog moj, u kojega se uzdam.
3 Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.
On æe te izbaviti iz zamke ptièareve, i od ljutoga pomora;
4 У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.
Perjem svojim osjeniæe te, i pod krilima njegovijem zakloniæeš se; istina je njegova štit i ograda.
5 Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,
Neæeš se bojati strahote noæne, strijele, koja leti danju,
6 Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.
Pomora, koji ide po mraku, bolesti, koja u podne mori.
7 Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.
Pašæe pored tebe tisuæa i deset tisuæa s desne strane tebi, a tebe se neæe dotaæi.
8 Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.
Samo æeš gledati oèima svojima, i vidjeæeš platu bezbožnicima.
9 Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,
Jer si ti, Gospode, pouzdanje moje. Višnjega si izabrao sebi za utoèište.
10 Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.
Neæe te zlo zadesiti, i udarac neæe dosegnuti do kolibe tvoje.
11 У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.
Jer anðelima svojim zapovijeda za tebe da te èuvaju po svijem putovima tvojim.
12 Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.
Na ruke æe te uzeti da gdje ne zapneš za kamen nogom svojom.
13 Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.
Na lava i na aspidu nastupaæeš i gaziæeš laviæa i zmaja.
14 «У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.
“Kad me ljubi, izbaviæu ga; zakloniæu ga, kad je poznao ime moje.
15 У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.
Zazvaæe me, i uslišiæu ga; s njim æu biti u nevolji, izbaviæu ga i proslaviæu ga.
16 Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».
Duga života nasitiæu ga, i pokazaæu mu spasenje svoje.”
