< Зәбур 91 >

1 Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.
O thou that dwellest in the covert of the Most High, and abidest in the shadow of the Almighty;
2 Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.
I will say of the LORD, who is my refuge and my fortress, my God, in whom I trust,
3 Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.
That He will deliver thee from the snare of the fowler, and from the noisome pestilence.
4 У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.
He will cover thee with His pinions, and under His wings shalt thou take refuge; His truth is a shield and a buckler.
5 Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,
Thou shalt not be afraid of the terror by night, nor of the arrow that flieth by day;
6 Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.
Of the pestilence that walketh in darkness, nor of the destruction that wasteth at noonday.
7 Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.
A thousand may fall at Thy side, and ten thousand at Thy right hand; it shall not come nigh thee.
8 Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.
Only with thine eyes shalt thou behold, and see the recompense of the wicked.
9 Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,
For thou hast made the LORD who is my refuge, even the Most High, thy habitation.
10 Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.
There shall no evil befall thee, neither shall any plague come nigh thy tent.
11 У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.
For He will give His angels charge over thee, to keep thee in all thy ways.
12 Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.
They shall bear thee upon their hands, lest thou dash thy foot against a stone.
13 Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.
Thou shalt tread upon the lion and asp; the young lion and the serpent shalt thou trample under feet.
14 «У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.
'Because he hath set his love upon Me, therefore will I deliver him; I will set him on high, because he hath known My name.
15 У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.
He shall call upon Me, and I will answer him; I will be with him in trouble; I will rescue him, and bring him to honour.
16 Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».
With long life will I satisfy him, and make Him to behold My salvation.'

< Зәбур 91 >