Зәбур 85
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Сән Өз зиминиңға илтипат көрситип, Яқупни сүргүнлүктин қайтурған едиң, и Пәрвәрдигар.
Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Salme.
2 Хәлқиңниң қәбиһлигини кәчүрүм қилип, Барлиқ гуналирини япқан едиң. (Селаһ)
Du var naadig, HERRE, imod dit Land, du vendte Jakobs Skæbne,
3 Сән пүтүн қәһриңни ичиңгә қайтурувелип, Ғәзивиңниң әшәддийлигидин янған едиңсән.
tog Skylden bort fra dit Folk og skjulte al deres Synd. (Sela)
4 Әнди бизни Өз йениңға қайтурғайсән, и ниҗатлиғимиз болған Худа! Бизгә болған аччиғиңға һай бәргәйсән!
Du lod al din Vrede fare, tvang din glødende Harme.
5 Сән бизгә әбәдий ғәзәплинәмсән? Әвлаттин-әвлатқичә ғәзивиңни созамсән?
Vend tilbage, vor Frelses Gud, hør op med din Uvilje mod os!
6 Хәлқиң Өзүңдин шатлиниши үчүн, Бизни қайтидин йеңилимамсән?
Vil du vredes paa os for evigt, holde fast ved din Harme fra Slægt til Slægt?
7 Бизгә өзгәрмәс муһәббитиңни көрсәткәйсән, и Пәрвәрдигар, Бизгә ниҗатлиғиңни ата қилғайсән!
Vil du ikke skænke os Liv Paa ny, saa dit Folk kan glæde sig i dig!
8 Тәңри Пәрвәрдигарниң немиләрни дәйдиғанлиғиға қулақ салай; Чүнки У Өз хәлқигә, Өз мөмин бәндилиригә аман-хатирҗәмликни сөзләйду; Улар йәнә һамақәтликкә қайтмисун!
Lad os skue din Miskundhed, HERRE, din Frelse give du os!
9 Зиминимизда шан-шөһрәтниң туруши үчүн, Дәрһәқиқәт, Униңдин әйминидиғанларға Униң ниҗатлиғи йеқиндур;
Jeg vil høre, hvad Gud HERREN taler! Visselig taler han Fred til sit Folk og til sine fromme og til dem, der vender deres Hjerte til ham;
10 Өзгәрмәс муһәббәт вә һәқиқәт өз ара көрүшти; Һәққанийәт вә аман-хатирҗәмлик бир-бирини сөйүшти;
ja, nær er hans Frelse for dem, som frygter ham, snart skal Herlighed bo i vort Land;
11 Һәқиқәт йәрдин үнүп чиқмақта, Һәққанийәт әршләрдин қарайду.
Miskundhed og Sandhed mødes, Retfærd og Fred skal kysse hinanden;
12 Пәрвәрдигар бәрикәт бериду, Зиминимиз һосулини бериду;
af Jorden spirer Sandhed frem, fra Himlen skuer Retfærd ned.
13 Һәққанийәт Униң алдида маңиду, Униң қәдәмлиригә йол һазирлайду!
Derhos giver HERREN Lykke, sin Afgrøde giver vort Land; Retfærd vandrer foran ham og følger ogsaa hans Fjed.
