Зәбур 84
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гиттиф»та челинсун дәп, Кораһниң оғуллири үчүн йезилған күй: — Маканлириң нәқәдәр әзиздур, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар!
Dem Vorsänger. Auf der Gittit. Von den Kindern Korahs. Ein Psalm. Wie lieblich sind deine Wohnungen, HERR der Heerscharen!
2 Җеним Пәрвәрдигарниң һойлилириға тәшна болуп, Сеғинип һәтта һалидин кетиду, Дилим вә әтлирим һаят Тәңригә тәлмүрүп нида қилиду;
Meine Seele verlangte und sehnte sich nach den Vorhöfen des HERRN; nun jubelt mein Herz und mein Fleisch dem lebendigen Gott zu!
3 Мана, һәтта мубарәк қучқачму бир маканни тапқан, Қарлиғачму өзигә һәм бала туғидиған уга ясайдиған җайни тапқан, — Йәни Сениң қурбангаһлириңдин, И самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, — Мениң Падишасим, мениң Худайим!
Hat doch der Vogel ein Haus gefunden und die Schwalbe ein Nest für sich, da sie ihre Jungen hinlegen kann: deine Altäre, HERR der Heerscharen, mein König und mein Gott!
4 Сениң өйүңдә туруватқанлар бәхитликтур! Улар үзлүксиз Сени мәдһийиләйду. (Селаһ)
Wohl denen, die in deinem Hause wohnen, die werden dich noch preisen! (Pause)
5 Күч-қудрити Сәндин болған киши бәхитликтур — Қәлбидә көтирилмә йоллар болғанлар;
Wohl den Menschen, deren Stärke in dir liegt, in deren Herzen gebahnte Wege sind.
6 Жиға вадисидин өткәндә, Улар уни булақлиққа айландурар; Бәрһәқ, күз ямғурлири уни бәрикәтләргә толдуриду.
Wenn solche durch das Jammertal gehen, machen sie es zu lauter Brunnen, und der Frühregen bedeckt es mit Segen.
7 Улар күчигә-күч улап меңивериду; Һәр бири Зионға йетип келип, Худаниң һозурида һазир болиду.
Sie schreiten von Kraft zu Kraft, erscheinen vor Gott in Zion.
8 И самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, дуайимни аңлиғайсән; И Яқупниң Худаси, қулақ салғайсән! (Селаһ)
HERR, Gott der Heerscharen, höre mein Gebet; du Gott Jakobs, merke auf! (Pause)
9 Қара, и қалқинимиз болған Худа, Өзүң мәсиһ қилғиниңниң йүзигә илтипат билән қариғин!
O Gott, unser Schild, schaue doch; siehe auf das Antlitz deines Gesalbten!
10 Чүнки Сениң һойлилириңда өткән бир күн Башқа йәрдә өткән миң күндин әладур; Рәзилләрниң чедирлиридә яшиғандин көрә, Худайимниң өйиниң босуғисида турғиним яхшидур.
Denn ein Tag in deinen Vorhöfen ist besser als sonst tausend; ich will lieber an der Schwelle stehen in meines Gottes Haus, als wohnen in der Gottlosen Hütten!
11 Пәрвәрдигар Худа қуяш вә қалқандур, Пәрвәрдигар шапаәт вә шан-шөһрәт бәхш етиду; Дурус маңғанлардин У һәр қандақ илтипатни һеч айимайду;
Denn Gott, der HERR, ist Sonne und Schild, der HERR gibt Gnade und Herrlichkeit; wer in Unschuld wandelt, dem versagt er nichts Gutes.
12 Самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, Бәхитликтур Саңа таянған инсан!
O HERR der Heerscharen, wohl dem Menschen, der auf dich vertraut!
