Зәбур 83
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
Пісня. Псалом Асафів. Боже, не залишайся в тиші, не мовчи й не заспокоюйся, о Боже!
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
Адже вороги Твої гомонять і ненависники Твої підняли голови.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Складають змову проти Твого народу й радяться проти тих, кого Ти бережеш.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
Сказали вони: «Ходімо, знищимо їх з-поміж народів, і не згадається більше ім’я Ізраїля».
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
Змовилися одностайно, уклали проти Тебе угоду –
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
шатри Едомові й ізмаїльтяни, Моав і аґаряни,
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
Ґевал, Аммон і Амалик, Филистея із жителями Тира.
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
Навіть Ассирія приєдналася до них, ставши сильним плечем для синів Лотових. (Села)
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Зроби з ними так, як із Мідіаном, як із Сісерою й Явіном при потоці Кішон,
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
що були знищені в Ен-Дорі й стали гноєм землі.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Учини з вельможами їхніми, як з Оревом і Зевом, і з князями їхніми, як із Зевахом і Цальманом,
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
що говорили: «Візьмемо собі у спадок угіддя Божі».
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
Боже мій, нехай будуть вони, як курява, як полова на вітрі.
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
Як вогонь пожирає ліс і як полум’я обпікає гори,
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
так Ти пожени їх Своєю бурею й вихором Своїм збентеж їх.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Вкрий їхні обличчя безчестям, і нехай шукають вони ім’я Твоє, Господи!
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Нехай вони посоромляться й збентежаться навіки, нехай вкриються ганьбою й загинуть.
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
Нехай пізнають, що Ти, Чиє ім’я – Господь, лише Ти один Всевишній над усією землею.
