< Зәбур 83 >
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
O! Dios, no tengas silencio, no calles, ni ceses, o! Dios.
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
Porque he aquí que tus enemigos han bramado: y tus aborrecedores han alzado cabeza.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Sobre tu pueblo han consultado astuta y secretamente: y han entrado en consejo contra tus escondidos.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
Han dicho: Veníd, y cortémoslos de ser nación: y no haya más memoria del nombre de Israel.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
Por esto han conspirado de corazón a una: contra ti han hecho liga.
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
Las tiendas de los Idumeos, y de los Ismaelitas: Moab, y los Agarenos;
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
Gebal, y Ammón, y Amalec: Palestina, con los habitadores de Tiro.
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
También el Assur se ha juntado con ellos: son por brazo a los hijos de Lot. (Selah)
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Házles como a Madián, como a Sisara: como a Jabín en el arroyo de Cisón:
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
Que perecieron en En-dor: fueron hechos muladar de la tierra.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Pon a ellos y a sus capitanes como a Oreb, y como a Zeb, y como a Zebee, y como a Salmana: a todos sus príncipes,
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Que han dicho: Heredemos para nosotros las moradas de Dios.
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
Dios mío, pónlos como a torbellino: como a hojarascas delante del viento:
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
Como fuego que quema el monte: como llama que abrasa las breñas;
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
Así persíguelos con tu tempestad; y con tu torbellino asómbralos.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Hinche sus rostros de vergüenza; y busquen tu nombre, o! Jehová.
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Sean afrentados, y turbados para siempre; y sean deshonrados, y perezcan.
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
Y conozcan que tu nombre es Jehová; tú solo Altísimo sobre toda la tierra.