Зәбур 83
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
Bože! nemoj zamuknuti, nemoj šutjeti, niti poèivaj, Bože!
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
Jer evo neprijatelji tvoji uzavreše, i koji te nenavide, podigoše glavu.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Po narod tvoj zlo naumiše, i dogovaraju se na izbrane tvoje.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
Rekoše: hodite da ih istrijebimo izmeðu naroda da se više ne spominje ime Izrailjevo.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
Složno pristaše i suprot tebi vjeru uhvatiše:
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
Naselja Edomova i Ismailovci, Moav i Agareni,
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
Geval i Amon i Amalik, Filisteji s Tircima;
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
I Asur udruži se s njima; postadoše mišica sinovima Lotovijem.
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Uèini im onako kao Madijamu, kao Sisari, kao Javinu na potoku Kisonu,
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
Koji su istrijebljeni u Aendoru, nagnojiše sobom zemlju.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Uradi s njima, s knezovima njihovijem, kao s Orivom i Zivom, i sa svima glavarima njihovijem kao sa Zevejem i Salmanom.
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Jer govore: osvojimo naselja Božija.
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
Bože moj! zapovjedi neka budu kao prah, kao pijesak pred vjetrom.
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
Kao što oganj sažiže šumu, i kao plamen što zapaljuje gore,
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
Tako ih pognaj burom svojom i vihorom svojim smeti ih.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Pokrij lice njihovo sramotom, da bi tražili ime tvoje, Gospode!
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Neka se stide i srame dovijeka, neka se smetu i izginu!
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
I neka znadu da si ti, kojemu je ime Gospod, jedini najviši nad svom zemljom.
