Зәбур 83
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
Cântico e Salmo de Asafe: Deus, não fiques em silêncio; não estejas indiferente, nem fiques quieto, ó Deus.
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
Porque eis que teus inimigos fazem barulho, e aqueles que te odeiam levantam a cabeça.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Planejam astutos conselhos contra teu povo, e se reúnem para tramar contra teus preciosos.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
Eles disseram: Vinde, e os destruamos, para que não sejam mais um povo, e nunca mais seja lembrado o nome de Israel.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
Porque tomaram conselhos com uma só intenção; fizeram aliança contra ti:
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
As tendas de Edom, e dos ismaelitas, de Moabe, e dos agarenos;
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
De Gebal, e de Amom, e de Amaleque; dos filisteus, com os moradores de Tiro.
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
A Assíria também se aliou a eles; eles foram a força dos filhos de Ló. (Selá)
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Faze a eles como a Midiã, como a Sísera, como a Jabim no ribeiro de Quisom,
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
[Que] pereceram em Endor; vieram a ser esterco da terra.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Faze a eles [e] a seus nobres como a Orebe, e como Zeebe; e a todos os seus príncipes como a Zebá, e como a Zalmuna,
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Que disseram: Tomemos posse para nós dos terrenos de Deus.
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
Deus meu, faze-os como a um redemoinho, como a palhas perante o vento;
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
Como o fogo, que queima uma floresta, e como a labareda que incendeia as montanhas.
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
Persegue-os assim com tua tempestade, e assombra-os com o teu forte vento.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Enche os rostos deles de vergonha, para que busquem o teu nome, SENHOR.
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Sejam envergonhados e assombrados para sempre, e sejam humilhados, e pereçam.
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
Para que saibam que tu, (e teu nome é EU-SOU), és o Altíssimo sobre toda a terra.
