Зәбур 83
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
Ó Deus, não estejas em silêncio; não te cales, nem te aquietes, ó Deus.
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
Porque eis que teus inimigos fazem tumulto, e os que te aborrecem levantaram a cabeça.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Tomaram astuto conselho contra o teu povo, e consultavam contra os teus escondidos.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
Disseram: Vinde, e desarreiguemo-los para que não sejam nação, nem haja mais memória do nome de Israel.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
Porque consultaram juntos e unânimes; eles se aliam contra ti:
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
As tendas de Edom, e dos ismaelitas, de Moab, e dos agarenos,
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
De Gebal, e de Ammon, e de Amalek, de Palestina, com os moradores de Tiro.
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
Também Assyria se ajuntou com eles: foram ajudar aos filhos de Lot (Selah)
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Faze-lhes como aos madianitas; como a Sisera, como a Jabin na ribeira de Kison.
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
Os quais pereceram em Endor; tornaram-se como estrume para a terra.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Faze aos seus nobres como a Oreb, e como a Zeeb e a todos os seus príncipes, como a Zebah e como a Zalmuna;
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Que disseram: Tomemos para nós as casas de Deus em possessão.
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
Deus meu, faze-os como um tufão, como a aresta diante do vento.
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
Como o fogo que queima um bosque, e como a chama que incendeia as brenhas,
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
Assim os persegue com a tua tempestade, e os assombra com o teu torvelinho.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Encham-se de vergonha as suas faces, para que busquem o teu nome, Senhor.
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Confundam-se e assombrem-se perpetuamente; envergonhem-se, e pereçam.
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
Para que saibam que tu, a quem só pertence o nome de Jehovah, és o altíssimo sobre toda a terra.
