< Зәбур 83 >

1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
A Song, a Psalm of Asaph. O God, keep not thou silence: hold not thy peace, and be not still, O God.
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
They take crafty counsel against thy people, and consult together against thy hidden ones.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
For they have consulted together with one consent; against thee do they make a covenant:
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagarenes;
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
Gebal, and Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre:
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
Assyria also is joined with them; they have holpen the children of Lot. (Selah)
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Do thou unto them as unto Midian; as to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon:
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
Which perished at En-dor; they became as dung for the earth.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Make their nobles like Oreb and Zeeb; yea, all their princes like Zebah and Zalmunna:
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Who said, Let us take to ourselves in possession the habitations of God.
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
O my God, make them like the whirling dust; as stubble before the wind.
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
As the fire that burneth the forest, and as the flame that setteth the mountains on fire;
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
So pursue them with thy tempest, and terrify them with thy storm.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Fill their faces with confusion; that they may seek thy name, O LORD.
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Let them be ashamed and dismayed for ever; yea, let them be confounded and perish:
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
That they may know that thou alone, whose name is JEHOVAH, art the Most High over all the earth.

< Зәбур 83 >