Зәбур 83
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
“A song or psalm of Assaph.” O God, take no rest for thyself: be not silent and keep not still, O God!
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
For, lo, thy enemies make a tumult, and they that hate thee have lifted up their head.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Against thy people they take crafty secret device, and they consult against those whom thou protectest.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; and the name of Israel shall be remembered no more.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
For they have consulted cordially together; against thee they make a covenant:
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
The tents of Edom, and the Ishmaelites: Moab, and the Hagarenes;
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
Gebal, and 'Ammon, and 'Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
Also Asshur is joined with them; they have become an arm unto the children of Lot. (Selah)
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Do unto them as [unto] Midian; as to Sissera, as to Jabin, at the brook Kishon:
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
Who were annihilated at 'En-dor; they became as dung for the ground.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Render them, their nobles, like 'Oreb, and like Zeeb; yea, like Zebach and like Zalmunna' all their princes;
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Who said, Let us conquer for ourselves the dwellings of God,
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
O my God, render them like the thistle-down, like stubble before the wind.
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
As the fire burneth up a forest, and as the flame setteth the mountains on fire:
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
So pursue them with thy storm, and with thy whirlwind do thou terrify them.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Fill their faces with shame, that they may seek thy name, O Lord!
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Let them be made ashamed and terrified for ever and aye; yea, let them be put to the blush and perish:
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
That they may know that thou, whose name is the Eternal, art by thyself alone, the Most High over all the earth.
