< Зәбур 83 >
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
A canticle of a psalm for Asaph. O God, who shall be like to thee? hold not thy peace, neither be thou still, O God.
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
For lo, thy enemies have made a noise: and they that hate thee have lifted up the head.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
They have taken a malicious counsel against thy people, and have consulted against thy saints.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
They have said: Come and let us destroy them, so that they be not a nation: and let the name of Israel be remembered no more.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
For they have contrived with one consent: they have made a covenant together against thee,
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
The tabernacles of the Edomites, and the Ismahelites: Moab, and the Agarens,
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
Gebal, and Ammon and Amalec: the Philistines, with the inhabitants of Tyre.
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
Yea, and the Assyrian also is joined with them: they are come to the aid of the sons of Lot.
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Do to them as thou didst to Madian and to Sisara: as to Jabin at the brook of Cisson.
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
Who perished at Endor: and became as dung for the earth.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Make their princes like Oreb, and Zeb, and Zebee, and Salmana. All their princes,
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Who have said: Let us possess the sanctuary of God for an inheritance.
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
O my God, make them like a wheel; and as stubble before the wind.
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
As fire which burneth the wood: and as a flame burning mountains:
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
So shalt thou pursue them with thy tempest: and shalt trouble them in thy wrath.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Fill their faces with shame; and they shall seek thy name, O Lord.
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Let them be ashamed and troubled for ever and ever: and let them be confounded and perish.
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
And let them know that the Lord is thy name: thou alone art the most High over all the earth.