Зәбур 83
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
A Song of a Psalm for Asaph. O God, who shall be compared to thee? be not silent, neither be still, O God.
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
For behold, thine enemies have made a noise; and they that hate thee have lifted up the head.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Against thy people they have craftily imagined a device, and have taken counsel against thy saints.
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
They have said, Come, and let us utterly destroy them out of the nation; and let the name of Israel be remembered no more at all.
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
For they have taken counsel together with one consent: they have made a confederacy against thee;
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
even the tents of the Idumeans, and the Ismaelites; Moab, and the Agarenes;
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
Gebal, and Ammon, and Amalec; the Philistines also, with them that dwell at Tyre.
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
Yea, Assur too is come with them: they have become a help to the children of Lot. (Pause)
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Do thou to them as to Madiam, and to Sisera; as to Jabin at the brook of Kison.
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
They were utterly destroyed at Aendor: they became as dung for the earth.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Make their princes as Oreb and Zeb, and Zebee and Salmana; [even] all their princes:
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
who said, let us take to ourselves the altar of God as an inheritance.
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
O my God, make them as a wheel; as stubble before the face of the wind.
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
As fire which shall burn up a wood, as the flame may consume the mountains;
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
so shalt thou persecute them with thy tempest, and trouble them in thine anger.
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Fill their faces with dishonour; so shall they seek thy name, O Lord.
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Let them be ashamed and troubled for evermore; yea, let them be confounded and destroyed.
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
And let them know that thy name is Lord; that thou alone art Most High over all the earth.
