< Зәбур 83 >
1 Асафниң күй-нахшиси: — И Худа, үн чиқармай турувалма, Җим турувалма, сүкүт қилип турувалма, и Тәңрим!
Een lied; een psalm van Asaf. O God, houd U niet stil, Niet rustig en werkeloos, o God!
2 Чүнки мана, Сениң дүшмәнлириң давраң қилмақта, Саңа өчмәнләр баш көтәрмәктә.
Want zie, uw vijanden razen, En uw haters steken hun hoofden omhoog.
3 Улар қувлуқ билән Сениң хәлқиңгә сүйқәст қилиду, Сениң һимайә қилип қәдирлигәнлириң билән қаршилишишни мәслиһәтлишиду.
Ze smeden listige plannen tegen uw volk, En spannen tegen uw beschermelingen samen:
4 Улар: — «Жүрүңлар, уларни милләт қатаридин йоқ қилайли! Исраилниң нами иккинчи тилға елинмисун!» — демәктә.
"Komt, laat ons ze uitroeien uit de rij van de volken, Zodat men zelfs Israëls naam niet meer noemt!"
5 Улар һәмнәпәс, һәмдил мәслиһәтләшти; Улар Саңа қарши иттипақ түзди.
Ja, eensgezind hebben ze samengezworen, En een verbond gesloten tegen U:
6 Мана, Едом вә Исмаилларниң чедирлири, Моаб һәм Һагрийлар;
De tenten van Edom en van de Jisjmaëlieten, Van Moab en de zonen van Hagar.
7 Гәбал, Аммон, вә Амаләк; Филистийә һәмдә Тур аһалилири,
En Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus,
8 Асурийәму уларға қошулди; Улар Лут оғуллириға яр-йөләк болуп кәлгән. (Селаһ)
Zelfs Assjoer sluit zich bij hen aan, En leent zijn arm aan de zonen van Lot.
9 Сән Кишон дәриясида Мидиянийларға, Сисераға вә Ябинға қандақ тақабил турған болсаң, Уларғиму шундақ қилғайсән;
Doe met hen als met Midjan, Als met Sisera en Jabin bij de beek Kisjon,
10 Булар Ән-Дор йезисида қирилған еди, Йәр үчүн тизәк-оғутқа айланған еди.
Die bij En-Dor werden vernietigd, En tot mest voor het veld zijn gemaakt.
11 Уларниң әмирлирини Орәб вә Зеәбкә, Уларниң даһийлирини Зәбаһ һәм Залмуннаға охшаш қилғайсән;
Zet het hun vorsten betaald als Oreb en Zeëb, Als Zébach en Salmoenna,
12 Чүнки улар: «Худаниң чимән-яйлақлирини өзимизгә мүлүк қиливалайли!» — дәп ейтқан.
Met al hun groten, die zeggen: Laat ons het land van God gaan bezetten!
13 И Худайим, уларни домилинидиған қамғақтәк, Шамалда учурулған саман кәби сорувәткәйсән.
Maak ze aan dwarrelende blaren gelijk, o mijn God, En aan kaf voor de wind!
14 От орманлиққа туташқанға охшаш, Ялқун тағларни көйдүргәнгә охшаш,
En zoals het vuur de bossen verteert, De vlammen de bergen verzengen:
15 Сән йәнә уларни бориниң билән қоғлиғайсән, Қара қуюниң билән вәһимигә салғайсән;
Zo moogt Gij hen met uw stormwind vervolgen, In verwarring brengen door uw orkaan!
16 Уларниң Сениң намиңни издиши үчүн, Уларниң йүзлирини шәрм-һая билән чөмдүргәйсән, и Пәрвәрдигар!
Bedek met smaad hun gelaat, Opdat ze uw Naam mogen eren, o Jahweh;
17 Улар номустин әбәдий шәрмәндә болсун, Җаһанға рәсва болуп йоқитилсун.
Laat ze beschaamd staan en verbijsterd voor eeuwig, En in schande vergaan!
18 Улар билсунки, Намиң Пәрвәрдигар болған Сәнла пүткүл җаһандики Әң Алий Болғучидурсән.
Dan zullen zij weten, dat "Jahweh" uw Naam is; Dat Gij de Allerhoogste zijt op heel de aarde, Gij alleen!