Зәбур 82

1 Асаф язған күй: — Худа Өз илаһий мәҗлисидә туруп риясәтчилик қилиду, У илаһлар арисида һөкүм чиқириду;

Deus está na congregação dos poderosos; julga no meio dos deuses.

2 — Қачанғичә силәр наһәқ һөкүм чиқирисиләр, Қачанғичә рәзилләргә йүз-хатирә қилисиләр? (Селаһ)

Até quando julgareis injustamente, e acceitareis as pessoas dos impios? (Selah)

3 Гадайлар вә житим-йесирларниң дәвасини сораңлар, Езилгәнләр һәм һаҗәтмәнләргә адаләтни көрситиңлар;

Fazei justiça ao pobre e ao orphão: justificae o afflicto e necessitado.

4 Мискинләр һәм намратларни қутқузуңлар, Уларни рәзилләрниң чаңгилидин азат қилиңлар!

Livrae o pobre e o necessitado; tirae-os das mãos dos impios.

5 Улар буларни билмәй вә чүшәнмәй зулмәттә кезип жүрмәктә, Шуңа йәрниң һуллири тәврәнмәктә.

Elles não conhecem, nem entendem; andam em trevas; todos os fundamentos da terra vacillam.

6 Мән ейттим: — «Силәр илаһларсиләр, Һәммиңлар Һәммидин Алий Болғучиниң оғуллири силәр;

Eu disse: Vós sois deuses, e todos vós filhos do Altissimo.

7 Шундақ болсиму силәр инсанға охшаш өлисиләр, Һәр қандақ әмир-бәккә охшашла жиқилисиләр».

Todavia morrereis como homens, e caireis como qualquer dos principes.

8 — Турғин, и Худа, йәр-йүзини сорақ қилғайсән! Чүнки Сән барлиқ әлләргә варис болғучисән!

Levanta-te, ó Deus, julga a terra, pois tu possues todas as nações.