Зәбур 82

1 Асаф язған күй: — Худа Өз илаһий мәҗлисидә туруп риясәтчилик қилиду, У илаһлар арисида һөкүм чиқириду;

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.

2 — Қачанғичә силәр наһәқ һөкүм чиқирисиләр, Қачанғичә рәзилләргә йүз-хатирә қилисиләр? (Селаһ)

«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟

3 Гадайлар вә житим-йесирларниң дәвасини сораңлар, Езилгәнләр һәм һаҗәтмәнләргә адаләтни көрситиңлар;

بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.

4 Мискинләр һәм намратларни қутқузуңлар, Уларни рәзилләрниң чаңгилидин азат қилиңлар!

فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.

5 Улар буларни билмәй вә чүшәнмәй зулмәттә кезип жүрмәктә, Шуңа йәрниң һуллири тәврәнмәктә.

«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.

6 Мән ейттим: — «Силәр илаһларсиләр, Һәммиңлар Һәммидин Алий Болғучиниң оғуллири силәр;

«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“

7 Шундақ болсиму силәр инсанға охшаш өлисиләр, Һәр қандақ әмир-бәккә охшашла жиқилисиләр».

بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»

8 — Турғин, и Худа, йәр-йүзини сорақ қилғайсән! Чүнки Сән барлиқ әлләргә варис болғучисән!

خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.