< Зәбур 82 >

1 Асаф язған күй: — Худа Өз илаһий мәҗлисидә туруп риясәтчилик қилиду, У илаһлар арисида һөкүм чиқириду;
A Psalme committed to Aspah. God standeth in the assemblie of gods: hee iudgeth among gods.
2 — Қачанғичә силәр наһәқ һөкүм чиқирисиләр, Қачанғичә рәзилләргә йүз-хатирә қилисиләр? (Селаһ)
How long wil ye iudge vniustly, and accept the persons of the wicked? (Selah)
3 Гадайлар вә житим-йесирларниң дәвасини сораңлар, Езилгәнләр һәм һаҗәтмәнләргә адаләтни көрситиңлар;
Doe right to the poore and fatherlesse: doe iustice to the poore and needie.
4 Мискинләр һәм намратларни қутқузуңлар, Уларни рәзилләрниң чаңгилидин азат қилиңлар!
Deliuer the poore and needie: saue them from the hand of the wicked.
5 Улар буларни билмәй вә чүшәнмәй зулмәттә кезип жүрмәктә, Шуңа йәрниң һуллири тәврәнмәктә.
They knowe not and vnderstand nothing: they walke in darkenes, albeit all the foundations of the earth be mooued.
6 Мән ейттим: — «Силәр илаһларсиләр, Һәммиңлар Һәммидин Алий Болғучиниң оғуллири силәр;
I haue said, Ye are gods, and ye all are children of the most High.
7 Шундақ болсиму силәр инсанға охшаш өлисиләр, Һәр қандақ әмир-бәккә охшашла жиқилисиләр».
But ye shall die as a man, and yee princes, shall fall like others.
8 — Турғин, и Худа, йәр-йүзини сорақ қилғайсән! Чүнки Сән барлиқ әлләргә варис болғучисән!
O God, arise, therefore iudge thou the earth: for thou shalt inherite all nations.

< Зәбур 82 >