Зәбур 8

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гиттиф»та орунлансун дәп, Давут язған күй: — И, Өз һәйвәңни асманлардинму жуқури тиклигән Пәрвәрдигар Рәббимиз, Пүткүл йәр йүзидә намиң шунчә шәрәпликтур!

Mai marelui muzician pe harpă, un psalm al lui David. DOAMNE, Domnul nostru, cât de măreț este numele tău în tot pământul! Tu care ai pus gloria ta deasupra cerurilor.

2 Өз рәқиплириң түпәйлидин, Дүшмән вә қисасчиларниң ағзини етишкә, Бовақлар вә әмгүчиләрниң ағзидин күч тиклидиңсән.

Din gura pruncilor și a sugarilor ți-ai rânduit tărie, datorită dușmanilor tăi, ca să amuțești pe dușman și pe răzbunător.

3 Мән бармақлириңниң ясиғини болған асманлириңға, Сән мәзмут бекиткән ай-юлтузларға қариғинимда,

Când privesc cerurile tale, lucrarea degetelor tale, luna și stelele, pe care le-ai rânduit;

4 Сән инсанни сеғинидикәнсән, Әнди адәм дегән немә еди? Сән униң йениға келип йоқлайдикәнсән, Инсан балиси қанчилик немә еди?

Ce este omul, să îți amintești de el, și fiul omului să îl cercetezi?

5 Чүнки Сән униң орнини пәриштиләрниңкидин азғинә төвән бекиттиңсән, Сән униңға шан-шәрәп вә шөһрәтләрни таҗ қилип бәрдиң.

Fiindcă l-ai făcut cu puțin mai prejos decât îngerii și l-ai încoronat cu glorie și onoare.

6 Уни қолуңниң ясиғанлирини идарә қилишқа тиклидиң; Сән барлиқ нәрсиләрни униң пути астиға қойғансән,

L-ai făcut să domnească peste lucrările mâinilor tale; ai pus toate sub picioarele lui;

7 Җүмлидин барлиқ қой-калилар, Даладики барлиқ җаниварлар,

Toate oile și toți boii, da, și animalele câmpului;

8 Асмандики учар-қанатлар, Деңиздики белиқлар, Деңизларниң йоллиридин өткүчиләрниң барлиғини пути астиға қойдуң.

Păsările cerului și peștii mării și orice străbate cărările mărilor.

9 И Пәрвәрдигар Рәббимиз, пүткүл йәр йүзидә намиң немидегән шәрәплик-һә!

DOAMNE, Domnul nostru, cât de măreț este numele tău pe tot pământul!