Зәбур 8

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гиттиф»та орунлансун дәп, Давут язған күй: — И, Өз һәйвәңни асманлардинму жуқури тиклигән Пәрвәрдигар Рәббимиз, Пүткүл йәр йүзидә намиң шунчә шәрәпликтур!

Ki te tino kaiwhakatangi. Kititi. He himene na Rawiri. E Ihowa, e to matou Ariki, ano te nui o tou ingoa i te whenua katoa! Paku ana i a koe tou kororia ki runga ake i nga rangi!

2 Өз рәқиплириң түпәйлидин, Дүшмән вә қисасчиларниң ағзини етишкә, Бовақлар вә әмгүчиләрниң ағзидин күч тиклидиңсән.

U pu i a koe te kaha o te mangai o nga kohungahunga, o nga mea ngote u hei mea mo ou hoariri, hei pehi mo te hoariri, mo te kairapu utu.

3 Мән бармақлириңниң ясиғини болған асманлириңға, Сән мәзмут бекиткән ай-юлтузларға қариғинимда,

Ka titiro ahau ki au rangi, ki te mahi a ou maihao, ki te marama, ki nga whetu, i hanga nei e koe;

4 Сән инсанни сеғинидикәнсән, Әнди адәм дегән немә еди? Сән униң йениға келип йоқлайдикәнсән, Инсан балиси қанчилик немә еди?

He aha te tangata i maharatia ai e koe? te tama ranei a te tangata i tirohia ai ia e koe?

5 Чүнки Сән униң орнини пәриштиләрниңкидин азғинә төвән бекиттиңсән, Сән униңға шан-шәрәп вә шөһрәтләрни таҗ қилип бәрдиң.

Nohinohi nei te wahi i whakaititia iho ai ia e koe i te Atua, karaunatia ana ia e koe ki te kororia, ki te honore.

6 Уни қолуңниң ясиғанлирини идарә қилишқа тиклидиң; Сән барлиқ нәрсиләрни униң пути астиға қойғансән,

Waiho iho e koe hei kingi mo nga mahi a ou ringa; kua waiho e koe nga mea katoa i raro i ona waewae;

7 Җүмлидин барлиқ қой-калилар, Даладики барлиқ җаниварлар,

Nga hipi katoa, nga puru, me nga kirehe katoa o te parae;

8 Асмандики учар-қанатлар, Деңиздики белиқлар, Деңизларниң йоллиридин өткүчиләрниң барлиғини пути астиға қойдуң.

Te manu o te rangi, me te ika o te moana, e tere nei i nga ara o nga moana.

9 И Пәрвәрдигар Рәббимиз, пүткүл йәр йүзидә намиң немидегән шәрәплик-һә!

E Ihowa, e to matou Ariki, ano te nui o tou ingoa i te whenua katoa!