Зәбур 8

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Гиттиф»та орунлансун дәп, Давут язған күй: — И, Өз һәйвәңни асманлардинму жуқури тиклигән Пәрвәрдигар Рәббимиз, Пүткүл йәр йүзидә намиң шунчә шәрәпликтур!

Éternel, notre Seigneur, que ton nom est magnifique sur toute la terre! Tu as établi ta majesté au-dessus des cieux.

2 Өз рәқиплириң түпәйлидин, Дүшмән вә қисасчиларниң ағзини етишкә, Бовақлар вә әмгүчиләрниң ағзидин күч тиклидиңсән.

De la bouche des petits enfants et des nourrissons, tu tires ta louange, à cause de tes adversaires, pour réduire au silence l'ennemi et le rebelle.

3 Мән бармақлириңниң ясиғини болған асманлириңға, Сән мәзмут бекиткән ай-юлтузларға қариғинимда,

Quand je regarde tes cieux, l'ouvrage de tes doigts, la lune et les étoiles que tu as formées,

4 Сән инсанни сеғинидикәнсән, Әнди адәм дегән немә еди? Сән униң йениға келип йоқлайдикәнсән, Инсан балиси қанчилик немә еди?

Je dis: Qu'est-ce que l'homme, que tu te souviennes de lui? le fils de l'homme, que tu prennes garde à lui?

5 Чүнки Сән униң орнини пәриштиләрниңкидин азғинә төвән бекиттиңсән, Сән униңға шан-шәрәп вә шөһрәтләрни таҗ қилип бәрдиң.

Et tu l'as fait un peu inférieur aux anges; tu l'as couronné de gloire et d'honneur.

6 Уни қолуңниң ясиғанлирини идарә қилишқа тиклидиң; Сән барлиқ нәрсиләрни униң пути астиға қойғансән,

Tu lui as donné l'empire sur les ouvrages de tes mains; tu as mis toutes choses sous ses pieds;

7 Җүмлидин барлиқ қой-калилар, Даладики барлиқ җаниварлар,

Les brebis et les bœufs, tous ensemble, et même les bêtes des champs;

8 Асмандики учар-қанатлар, Деңиздики белиқлар, Деңизларниң йоллиридин өткүчиләрниң барлиғини пути астиға қойдуң.

Les oiseaux des cieux et les poissons de la mer, tout ce qui parcourt les sentiers des mers.

9 И Пәрвәрдигар Рәббимиз, пүткүл йәр йүзидә намиң немидегән шәрәплик-һә!

Éternel, notre Seigneur, que ton nom est magnifique sur toute la terre!