< Зәбур 78 >

1 Асаф язған «Масқил»: — И Мениң хәлқим, тәлимимни аңлаңлар, Ағзимдики сөзләргә қулақ селиңлар.
Escucha, pueblo mío, mi ley: inclinád vuestro oído a las palabras de mi boca.
2 Мән ағзимни бир тәмсил билән ачимән, Қедимки тепишмақларни елан қилимән.
Abriré en parábola mi boca: hablaré enigmas del tiempo antiguo:
3 Биз буларни аңлиған, билгән, Ата-бовилиримиз уларни бизгә ейтип бәргән.
Los cuales hemos oído y entendido: que nuestros padres nos los contaron.
4 Биз буларни уларниң әвлатлиридин йошурмаймиз, Келидиған дәвиргә Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини, Униң күч-қудритини, Униң қилған карамәт ишлирини баян қилимиз.
No los encubriremos a sus hijos, contando a la generación postrera las alabanzas de Jehová: y su fortaleza, y sus maravillas, que hizo.
5 Чүнки У Яқупта бир агаһ-гувани бекиткән, Исраилда бир қанунни орнатқан; У ата-бовилиримизға буларни өз пәрзәнтлиригә үгитишни буйруған;
Que levantó testimonio en Jacob, y puso ley en Israel: la cual mandó a nuestros padres, que la notificasen a sus hijos:
6 Шундақ қилип келәр дәвир, Йәни туғулидиған балиларму буларни билсун, Уларму орнидин туруп өз балилириға буларни үгәтсун;
Para que sepa la generación postrera: y los hijos que nacerán, que se levantarán, cuenten a sus hijos:
7 Пәрзәнтлири үмүтини Худаға бағлисун, Тәңриниң қилғанлирини унтумисун, Бәлки Униң әмирлиригә кирсун;
Y pondrán en Dios su confianza, y no se olvidarán de las obras de Dios: y guardarán sus mandamientos.
8 Улар ата-бовилириға охшимисун дәп, Йәни җаһил һәм асий бир дәвир, Өз қәлбини дурус қилмиған, Роһи Тәңригә вапалиқта турмиған бир дәвиргә охшимисун дәп, У шундақ [буйруғандур].
Y no serán como sus padres, generación contumaz, y rebelde: generación que no compuso su corazón, ni su espíritu fue fiel con Dios.
9 Мана Әфраимниң әвлатлири, Қуралланған оқячилар болсиму, Җәң күнидә сәптин янди.
Los hijos de Efraím armados, flecheros, volvieron las espaldas el día de la batalla.
10 Улар Худаниң әһдисини тутмиди, Бәлки Униң Тәврат-қанунида меңишни рәт қилди.
No guardaron el concierto de Dios: ni quisieron andar en su ley,
11 Улар Униң қилғанлирини, Өзлиригә көрсәткән карамәтлирини унтуди.
Antes se olvidaron de sus obras, y de sus maravillas que les había mostrado.
12 У Мисирниң зиминида, Зоанниң даласида, Уларниң ата-бовилириниң көз алдида мөҗизиләрни көрсәткән еди;
Delante de sus padres hizo maravillas en la tierra de Egipto, en el campo de Soan.
13 У деңизни бөлүветип, Уларни оттурисидин өткүзгән; Суларни дога-дога қилип тиклиди.
Rompió la mar, e hízolos pasar: e hizo estar las aguas como en un montón.
14 У күндүздә булут билән, Кечидә от нури билән уларни йетәклиди.
Y llevólos con nube de día, y toda la noche con lumbre de fuego.
15 Чөл-баяванда ташларни йеривәтти, Чоңқур сурлардин урғуп чиққандәк ичимликни мол қилди;
Hendió las peñas en el desierto: y dióles a beber de abismos grandes.
16 У хада таштин өстәң-еқинларни һасил қилди, Суни дәриялардәк аққузди.
Y sacó de la peña corrientes, e hizo descender aguas, como ríos.
17 Бирақ улар йәнә Униң алдида гуна қиливәрди, Чөлдә Һәммидин Алий Болғучиға асийлиқ қилди.
Y tornaron aun a pecar contra él, enojando al Altísimo en la soledad.
18 Улар көңлидә Тәңрини синиди, Нәпсини қандурушқа йемәкликни тәләп қилди.
Y tentaron a Dios en su corazón, pidiendo comida para su alma.
19 Улар Худани һақарәтләп: — «Тәңри чөл-дәшттә дәстихан салаламду?
Y hablaron contra Dios, diciendo: ¿Podrá Dios poner nos mesa en el desierto?
20 Мана У қорам ташни урувиди, Сулар урғуп, Еқинлар булақтәк тешип чиқти; Әнди У бизгә нанму берәләмду? Өз хәлқини гөш билән тәминләләмду?» — дейишти.
He aquí, ha herido la peña, y corrieron aguas, y arroyos salieron ondeando: ¿podrá también dar pan? ¿aparejará carne a su pueblo?
21 Шуниң билән Пәрвәрдигар аңлап, ғәзәпләнди; Яқупқа от туташти, Исраилға аччиғи көтирилди;
Por tanto oyó Jehová, y enojóse: y encendióse el fuego en Jacob, y el furor subió también en Israel.
22 Чүнки улар Худаға ишәнмиди, Униң ниҗатлиғиға улар таянмиди,
Porque no habían creído a Dios, ni habían confiado de su salud.
23 У әрштин булутларни буйруп, Асман дәрвазилирини ачқан еди;
Y mandó a las nubes de arriba: y abrió las puertas de los cielos.
24 У улар үстигә «манна»ни яғдуруп, Уларға әрштики ашлиқни бәргән еди;
E hizo llover sobre ellos maná para comer, y dióles trigo de los cielos.
25 Шуниң билән инсанлар күч егилириниң ненини йегән еди; У уларға қанғичә озуқни әвәткән еди.
Pan de nobles comió el hombre: envióles comida a hartura.
26 Әнди У асманда шәриқ шамили чиқирип, Күчи билән җәнуп шамилиниму елип кәлди;
Movió al solano en el cielo; y trajo con su fortaleza al austro,
27 У гөшни чаң-тозандәк улар үстигә чүшүрди, Деңизлар саһилидики қумлардәк учар-қанатларни яғдурди.
E hizo llover sobre ellos carne, como polvo: y aves de alas como arena de la mar.
28 У буларни уларниң баргаһиниң оттурисиға, Чедирлириниң әтрапиға чүшүрди.
E hízo las caer en medio de su campo, al rededor de sus tiendas.
29 Улар болушичә йәп тоюшти, Чүнки уларниң нәпси тартқинини [Худа] уларға кәлтүргән еди.
Y comieron, y hartáronse mucho: y cumplióles su deseo.
30 Лекин улар нәпси тартқинидин техи зерикмәйла, Гөшни еғизлирида техи чайнаватқинидила,
No habían aun quitado de sí su deseo, aun su vianda estaba en su boca,
31 Худаниң ғәзиви уларға қарита қозғалди; У улардин әң қамәтликлирини қиривәтти, Исраилниң сәрхил яшлирини йәргә урувәтти.
Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, y mató en los gruesos de ellos, y derribó los escogidos de Israel.
32 Мана, шундақ болсиму, Улар йәнила давамлиқ гуна қиливәрди, Униң мөҗизилиригә техичила ишәнмиди;
Con todo esto pecaron aun; y no dieron crédito a sus maravillas.
33 Шуңа У уларниң күнлирини беһудиликтә, Жиллирини дәккә-дүккилик ичидә түгәткүзди.
Y consumió en muy poco sus días, y sus años apresuradamente.
34 У уларни өлтүргили турғанда, Андин улар Уни издиди; Улар йолидин йенип, интилип Тәңрини издиди;
Si los mataba, entonces le buscaban; y convertíanse, y buscaban a Dios de mañana.
35 Улар Худаниң уларниң уюлтеши екәнлигини, Һәммидин Алий Болғучи Тәңриниң уларниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси екәнлигини есигә кәлтүрди.
Y acordábanse que Dios era su refugio: y el Dios Alto su redentor.
36 Бирақ улар ағзи билән Униңға хушамәт қилди, Тили билән Униңға ялған сөз қилди;
Y lisonjeábanle con su boca; y con su lengua le mentían:
37 Чүнки уларниң көңли Униңға садиқ болмиди, Улар Униң әһдисини чиң тутмиди.
Mas sus corazones no eran rectos con él: ni estuvieron firmes en su concierto.
38 Бирақ У йәнила рәһимдил еди; Қәбиһлигини кәчүрүп, уларни йоқатмиди; У қайта-қайта Өз ғәзивидин янди, У қәһрини қозғиғини билән һәммини төкмиди.
Mas él, misericordioso perdonaba la maldad, y no los destruyó: y abundó su misericordia para apartar su ira, y no despertó toda su ira.
39 У уларниң пәқәт әт егилири, Кәтсә қайтип кәлмәс бир нәпәс екәнлигини яд әтти.
Y acordóse que eran carne: espíritu que va y no vuelve.
40 Улар чөл-дәшттә шунчә көп қетим Униң аччиғини кәлтүрди. Шунчә көп қетим баяванда көңлигә азар бәрди!
¡Cuántas veces le ensañaron en el desierto, le enojaron en la soledad!
41 Бәрһәқ, улар қайтидин йолдин чәтнәп Тәңрини синиди, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң жүригини зедә қилди.
Y volvieron, y tentaron a Dios: y limitaron al Santo de Israel.
42 Улар Униң қолини [әслимиди]; Уларни зомигәрниң чаңгилидин һөрлүккә қутқузған күнини, Қандақ қилип Мисирда карамәтләрни яритип, Зоан даласида мөҗизиләрни көрсәткинини есидин чиқарди.
No se acordaron de su mano: del día que les redimió de angustia;
Que había puesto en Egipto sus señales: y sus maravillas en el campo de Soan:
44 У [Мисирлиқларниң] дәриялирини, еқинлирини қанға айландуруп, Уларни ичәлмәс қилип қойди;
Y había vuelto sus ríos en sangre: y sus corrientes porque no bebiesen:
45 Уларниң арисиға нәштәрлик чивинларни топ-топи билән әвәтти, Һалак қилар пақиларни маңдурди;
Había enviado en ellos una mezcla de moscas que los había comido: asimismo ranas que los destruyeron.
46 Уларниң зираәтлирини кепинәк қурутлириға тутуп берип, Мәһсулатлирини чекәткиләргә бәрди;
Y había dado al pulgón sus frutos: y sus trabajos a la langosta.
47 Үзүм таллирини мөлдүр билән урдуруп, Әнҗирлирини қирав билән үшшүтивәтти.
Había destruido sus viñas con granizo, y sus higuerales con piedra.
48 У калилирини мөлдүргә соқтуруп, Маллирини чақмақ отлирида [көйдүривәтти].
Y entregó al pedrisco sus bestias, y sus ganados al fuego.
49 У уларға ғәзивиниң дәһшәтлигини — Қәһрини, аччиғини һәм еғир күлпәтләрни, Балаю-апәт елип келидиған бир түркүм пәриштиләрниму чүшүрди.
Había enviado en ellos el furor de su saña: ira y enojo, y angustia, y ángeles malos.
50 У Өз ғәзиви үчүн бир йолни түзләп қойди; Уларниң җенини өлүмдин айимай, Бәлки һаятини вабаға тапшурди;
Enderezó el camino a su furor: no detuvo la vida de ellos de la muerte, antes entregó su vida a la mortandad:
51 У Мисирда барлиқ тунҗа туғулған балиларни, Һамниң чедирлирида уларниң ғурури болған тунҗа оғул балилирини қиривәтти.
E hirió a todo primogénito en Egipto; las primicias de las fuerzas en las tiendas de Cam.
52 У падичидәк Өз хәлқини Мисирдин сәпәргә атландуруп, Чөл-баявандин уларни қой падисидәк башлап маңди;
E hizo partir, como hato de ovejas, su pueblo; y llevólos, como a un rebaño, por el desierto.
53 Уларни аман-есән йетәклигәчкә, Улар қорқунучтин халий болуп маңди; Дүшмәнлирини болса, деңиз жутуп кәтти.
Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; y a sus enemigos cubrió la mar.
54 У уларни Өз муқәддәс зимининиң чегарасиға, Оң қоли егиливалған бу тағлиққа елип кәлди.
Metiólos en los términos de su tierra santa; en este monte, que ganó su mano derecha.
55 У әлләрни уларниң алдидин қоғливетип, Зимин үстигә тана тартқузуп өлчәп, уларға тәқсим қилди; Исраил қәбилилирини уларниң чедирлириға олтирақлаштурди.
Y echó las naciones de delante de ellos, e hízolas caer en cordel de heredad: e hizo habitar en sus moradas a las tribus de Israel.
56 Бирақ улар Худани, Һәммидин Алий Болғучини синап аччиқландурди, Униң тапшурған гува-агаһлирини тутмиди;
Y tentaron, y enojaron al Dios Altísimo; y no guardaron sus testimonios.
57 Бәлки ата-бовлиридәк йолдин тейип асийлиқ қилди, Хаин оқядәк қейип кәтти.
Y volviéronse, y rebeláronse como sus padres; volviéronse como arco engañoso.
58 Улар егизликтә қурған ибадәтгаһлар билән Униң ғәзивини қозғиди, Ойма бутлири билән Униң жүригини өртиди.
Y enojáronle con sus altos; y provocáronle a zelo con sus esculturas.
59 Худа уларни аңлап ғәзәпләнди, Исраилдин интайин йиргәнди.
Oyó Dios, y enojóse; y aborreció en grande manera a Israel.
60 У Шилоһдики маканини, Йәни У инсан арисида турған чедирни ташлап кәтти,
Por esta causa dejó el tabernáculo de Silo, la tienda en que habitó entre los hombres.
61 Өзиниң қудрәт бәлгүсини булап кетишкә, Шан-шәривини ишғалийәтчиләрниң қолиға бәрди;
Y dio en cautividad su fortaleza; y su gloria en mano del enemigo.
62 Өз хәлқини қиличқа тапшурди, Өзиниң мираси болғанлардин интайин ғәзәпләнди.
Y entregó a su pueblo a la espada; y airóse contra su heredad.
63 От уларниң жигитлирини ялмиди, Қизлири той нахшилирида махталмайтти.
A sus mancebos tragó el fuego; y sus vírgenes no fueron loadas.
64 Уларниң каһинлири қилич астида жиқилди, Лекин тул хотунлири һаза тутмиди.
Sus sacerdotes cayeron a espada: y sus viudas no lamentaron.
65 Андин Рәб бириси уйқидин ойғандәк ойғанди, Шараптин җасарәтләнгән палвандәк товлиди.
Y despertóse el Señor, como un dormido: como un valiente, que da voces a causa del vino:
66 У рәқиплирини уруп чекиндүрүп, Уларни түгимәс рәсваға қалдурди.
E hirió a sus enemigos detrás: dióles vergüenza perpetua.
67 Йүсүпниң чедирини шаллап, рәт қилди; Әфраим қәбилисини таллимиди;
Y aborreció la tienda de José; y no escogió a la tribu de Efraím:
68 Бәлки Йәһуда қәбилисини, Яхши көргән Зион теғини таллиди.
Mas escogió a la tribu de Judá: al monte de Sión, al cual amó.
69 [Шу йәрдә] муқәддәс җайини тағ чоққилиридәк, Йәр-зиминни әбәдий орнатқандәк мәзмут бена қилди;
Y edificó, como alturas, su santuario: como la tierra, lo acimentó para siempre.
70 У Өз қули Давутни таллап, Уни қой қотанлиридин чақиривалди;
Y eligió a David su siervo: y tomóle de las majadas de las ovejas.
71 Қозилирини емитидиған сағлиқларни әгишип беқиштин айрип, Уни Өз хәлқи Яқупни, мираси болған Исраилни беқишқа чиқарди.
Detrás de las paridas le trajo: para que apacentase a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.
72 Давут уларни қәлбидики дуруслуғи билән бақти, Қолиниң әпчиллиги билән уларни йетәклиди.
Y apacentólos con enterez de su corazón: y con las industrias de sus manos los pastoreó.

< Зәбур 78 >