< Зәбур 78 >

1 Асаф язған «Масқил»: — И Мениң хәлқим, тәлимимни аңлаңлар, Ағзимдики сөзләргә қулақ селиңлар.
משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי-פי
2 Мән ағзимни бир тәмсил билән ачимән, Қедимки тепишмақларни елан қилимән.
אפתחה במשל פי אביעה חידות מני-קדם
3 Биз буларни аңлиған, билгән, Ата-бовилиримиз уларни бизгә ейтип бәргән.
אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו-לנו
4 Биз буларни уларниң әвлатлиридин йошурмаймиз, Келидиған дәвиргә Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини, Униң күч-қудритини, Униң қилған карамәт ишлирини баян қилимиз.
לא נכחד מבניהם-- לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאתיו אשר עשה
5 Чүнки У Яқупта бир агаһ-гувани бекиткән, Исраилда бир қанунни орнатқан; У ата-бовилиримизға буларни өз пәрзәнтлиригә үгитишни буйруған;
ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את-אבותינו-- להודיעם לבניהם
6 Шундақ қилип келәр дәвир, Йәни туғулидиған балиларму буларни билсун, Уларму орнидин туруп өз балилириға буларни үгәтсун;
למען ידעו דור אחרון--בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם
7 Пәрзәнтлири үмүтини Худаға бағлисун, Тәңриниң қилғанлирини унтумисун, Бәлки Униң әмирлиригә кирсун;
וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי-אל ומצותיו ינצרו
8 Улар ата-бовилириға охшимисун дәп, Йәни җаһил һәм асий бир дәвир, Өз қәлбини дурус қилмиған, Роһи Тәңригә вапалиқта турмиған бир дәвиргә охшимисун дәп, У шундақ [буйруғандур].
ולא יהיו כאבותם-- דור סורר ומרה דור לא-הכין לבו ולא-נאמנה את-אל רוחו
9 Мана Әфраимниң әвлатлири, Қуралланған оқячилар болсиму, Җәң күнидә сәптин янди.
בני-אפרים נושקי רומי-קשת הפכו ביום קרב
10 Улар Худаниң әһдисини тутмиди, Бәлки Униң Тәврат-қанунида меңишни рәт қилди.
לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת
11 Улар Униң қилғанлирини, Өзлиригә көрсәткән карамәтлирини унтуди.
וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם
12 У Мисирниң зиминида, Зоанниң даласида, Уларниң ата-бовилириниң көз алдида мөҗизиләрни көрсәткән еди;
נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה-צען
13 У деңизни бөлүветип, Уларни оттурисидин өткүзгән; Суларни дога-дога қилип тиклиди.
בקע ים ויעבירם ויצב-מים כמו-נד
14 У күндүздә булут билән, Кечидә от нури билән уларни йетәклиди.
וינחם בענן יומם וכל-הלילה באור אש
15 Чөл-баяванда ташларни йеривәтти, Чоңқур сурлардин урғуп чиққандәк ичимликни мол қилди;
יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה
16 У хада таштин өстәң-еқинларни һасил қилди, Суни дәриялардәк аққузди.
ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים
17 Бирақ улар йәнә Униң алдида гуна қиливәрди, Чөлдә Һәммидин Алий Болғучиға асийлиқ қилди.
ויוסיפו עוד לחטא-לו-- למרות עליון בציה
18 Улар көңлидә Тәңрини синиди, Нәпсини қандурушқа йемәкликни тәләп қилди.
וינסו-אל בלבבם-- לשאל-אכל לנפשם
19 Улар Худани һақарәтләп: — «Тәңри чөл-дәшттә дәстихан салаламду?
וידברו באלהים אמרו היוכל אל--לערך שלחן במדבר
20 Мана У қорам ташни урувиди, Сулар урғуп, Еқинлар булақтәк тешип чиқти; Әнди У бизгә нанму берәләмду? Өз хәлқини гөш билән тәминләләмду?» — дейишти.
הן הכה-צור ויזובו מים-- ונחלים ישטפו הגם-לחם יוכל תת אם-יכין שאר לעמו
21 Шуниң билән Пәрвәрдигар аңлап, ғәзәпләнди; Яқупқа от туташти, Исраилға аччиғи көтирилди;
לכן שמע יהוה-- ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם-אף עלה בישראל
22 Чүнки улар Худаға ишәнмиди, Униң ниҗатлиғиға улар таянмиди,
כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו
23 У әрштин булутларни буйруп, Асман дәрвазилирини ачқан еди;
ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח
24 У улар үстигә «манна»ни яғдуруп, Уларға әрштики ашлиқни бәргән еди;
וימטר עליהם מן לאכל ודגן-שמים נתן למו
25 Шуниң билән инсанлар күч егилириниң ненини йегән еди; У уларға қанғичә озуқни әвәткән еди.
לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע
26 Әнди У асманда шәриқ шамили чиқирип, Күчи билән җәнуп шамилиниму елип кәлди;
יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן
27 У гөшни чаң-тозандәк улар үстигә чүшүрди, Деңизлар саһилидики қумлардәк учар-қанатларни яғдурди.
וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף
28 У буларни уларниң баргаһиниң оттурисиға, Чедирлириниң әтрапиға чүшүрди.
ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו
29 Улар болушичә йәп тоюшти, Чүнки уларниң нәпси тартқинини [Худа] уларға кәлтүргән еди.
ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם
30 Лекин улар нәпси тартқинидин техи зерикмәйла, Гөшни еғизлирида техи чайнаватқинидила,
לא-זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם
31 Худаниң ғәзиви уларға қарита қозғалди; У улардин әң қамәтликлирини қиривәтти, Исраилниң сәрхил яшлирини йәргә урувәтти.
ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע
32 Мана, шундақ болсиму, Улар йәнила давамлиқ гуна қиливәрди, Униң мөҗизилиригә техичила ишәнмиди;
בכל-זאת חטאו-עוד ולא-האמינו בנפלאותיו
33 Шуңа У уларниң күнлирини беһудиликтә, Жиллирини дәккә-дүккилик ичидә түгәткүзди.
ויכל-בהבל ימיהם ושנותם בבהלה
34 У уларни өлтүргили турғанда, Андин улар Уни издиди; Улар йолидин йенип, интилип Тәңрини издиди;
אם-הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו-אל
35 Улар Худаниң уларниң уюлтеши екәнлигини, Һәммидин Алий Болғучи Тәңриниң уларниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси екәнлигини есигә кәлтүрди.
ויזכרו כי-אלהים צורם ואל עליון גאלם
36 Бирақ улар ағзи билән Униңға хушамәт қилди, Тили билән Униңға ялған сөз қилди;
ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו-לו
37 Чүнки уларниң көңли Униңға садиқ болмиди, Улар Униң әһдисини чиң тутмиди.
ולבם לא-נכון עמו ולא נאמנו בבריתו
38 Бирақ У йәнила рәһимдил еди; Қәбиһлигини кәчүрүп, уларни йоқатмиди; У қайта-қайта Өз ғәзивидин янди, У қәһрини қозғиғини билән һәммини төкмиди.
והוא רחום יכפר עון-- ולא-ישחית והרבה להשיב אפו ולא-יעיר כל-חמתו
39 У уларниң пәқәт әт егилири, Кәтсә қайтип кәлмәс бир нәпәс екәнлигини яд әтти.
ויזכר כי-בשר המה רוח הולך ולא ישוב
40 Улар чөл-дәшттә шунчә көп қетим Униң аччиғини кәлтүрди. Шунчә көп қетим баяванда көңлигә азар бәрди!
כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון
41 Бәрһәқ, улар қайтидин йолдин чәтнәп Тәңрини синиди, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң жүригини зедә қилди.
וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו
42 Улар Униң қолини [әслимиди]; Уларни зомигәрниң чаңгилидин һөрлүккә қутқузған күнини, Қандақ қилип Мисирда карамәтләрни яритип, Зоан даласида мөҗизиләрни көрсәткинини есидин чиқарди.
לא-זכרו את-ידו יום אשר-פדם מני-צר
אשר-שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה-צען
44 У [Мисирлиқларниң] дәриялирини, еқинлирини қанға айландуруп, Уларни ичәлмәс қилип қойди;
ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל-ישתיון
45 Уларниң арисиға нәштәрлик чивинларни топ-топи билән әвәтти, Һалак қилар пақиларни маңдурди;
ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם
46 Уларниң зираәтлирини кепинәк қурутлириға тутуп берип, Мәһсулатлирини чекәткиләргә бәрди;
ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה
47 Үзүм таллирини мөлдүр билән урдуруп, Әнҗирлирини қирав билән үшшүтивәтти.
יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל
48 У калилирини мөлдүргә соқтуруп, Маллирини чақмақ отлирида [көйдүривәтти].
ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים
49 У уларға ғәзивиниң дәһшәтлигини — Қәһрини, аччиғини һәм еғир күлпәтләрни, Балаю-апәт елип келидиған бир түркүм пәриштиләрниму чүшүрди.
ישלח-בם חרון אפו--עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים
50 У Өз ғәзиви үчүн бир йолни түзләп қойди; Уларниң җенини өлүмдин айимай, Бәлки һаятини вабаға тапшурди;
יפלס נתיב לאפו לא-חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר
51 У Мисирда барлиқ тунҗа туғулған балиларни, Һамниң чедирлирида уларниң ғурури болған тунҗа оғул балилирини қиривәтти.
ויך כל-בכור במצרים ראשית אונים באהלי-חם
52 У падичидәк Өз хәлқини Мисирдин сәпәргә атландуруп, Чөл-баявандин уларни қой падисидәк башлап маңди;
ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר
53 Уларни аман-есән йетәклигәчкә, Улар қорқунучтин халий болуп маңди; Дүшмәнлирини болса, деңиз жутуп кәтти.
וינחם לבטח ולא פחדו ואת-אויביהם כסה הים
54 У уларни Өз муқәддәс зимининиң чегарасиға, Оң қоли егиливалған бу тағлиққа елип кәлди.
ויביאם אל-גבול קדשו הר-זה קנתה ימינו
55 У әлләрни уларниң алдидин қоғливетип, Зимин үстигә тана тартқузуп өлчәп, уларға тәқсим қилди; Исраил қәбилилирини уларниң чедирлириға олтирақлаштурди.
ויגרש מפניהם גוים-- ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל
56 Бирақ улар Худани, Һәммидин Алий Болғучини синап аччиқландурди, Униң тапшурған гува-агаһлирини тутмиди;
וינסו וימרו את-אלהים עליון ועדותיו לא שמרו
57 Бәлки ата-бовлиридәк йолдин тейип асийлиқ қилди, Хаин оқядәк қейип кәтти.
ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה
58 Улар егизликтә қурған ибадәтгаһлар билән Униң ғәзивини қозғиди, Ойма бутлири билән Униң жүригини өртиди.
ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו
59 Худа уларни аңлап ғәзәпләнди, Исраилдин интайин йиргәнди.
שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל
60 У Шилоһдики маканини, Йәни У инсан арисида турған чедирни ташлап кәтти,
ויטש משכן שלו אהל שכן באדם
61 Өзиниң қудрәт бәлгүсини булап кетишкә, Шан-шәривини ишғалийәтчиләрниң қолиға бәрди;
ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד-צר
62 Өз хәлқини қиличқа тапшурди, Өзиниң мираси болғанлардин интайин ғәзәпләнди.
ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר
63 От уларниң жигитлирини ялмиди, Қизлири той нахшилирида махталмайтти.
בחוריו אכלה-אש ובתולתיו לא הוללו
64 Уларниң каһинлири қилич астида жиқилди, Лекин тул хотунлири һаза тутмиди.
כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה
65 Андин Рәб бириси уйқидин ойғандәк ойғанди, Шараптин җасарәтләнгән палвандәк товлиди.
ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין
66 У рәқиплирини уруп чекиндүрүп, Уларни түгимәс рәсваға қалдурди.
ויך-צריו אחור חרפת עולם נתן למו
67 Йүсүпниң чедирини шаллап, рәт қилди; Әфраим қәбилисини таллимиди;
וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר
68 Бәлки Йәһуда қәбилисини, Яхши көргән Зион теғини таллиди.
ויבחר את-שבט יהודה את-הר ציון אשר אהב
69 [Шу йәрдә] муқәддәс җайини тағ чоққилиридәк, Йәр-зиминни әбәдий орнатқандәк мәзмут бена қилди;
ויבן כמו-רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם
70 У Өз қули Давутни таллап, Уни қой қотанлиридин чақиривалди;
ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן
71 Қозилирини емитидиған сағлиқларни әгишип беқиштин айрип, Уни Өз хәлқи Яқупни, мираси болған Исраилни беқишқа чиқарди.
מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו
72 Давут уларни қәлбидики дуруслуғи билән бақти, Қолиниң әпчиллиги билән уларни йетәклиди.
וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם

< Зәбур 78 >