< Зәбур 78 >
1 Асаф язған «Масқил»: — И Мениң хәлқим, тәлимимни аңлаңлар, Ағзимдики сөзләргә қулақ селиңлар.
亚萨的训诲诗。 我的民哪,你们要留心听我的训诲, 侧耳听我口中的话。
2 Мән ағзимни бир тәмсил билән ачимән, Қедимки тепишмақларни елан қилимән.
我要开口说比喻; 我要说出古时的谜语,
3 Биз буларни аңлиған, билгән, Ата-бовилиримиз уларни бизгә ейтип бәргән.
是我们所听见、所知道的, 也是我们的祖宗告诉我们的。
4 Биз буларни уларниң әвлатлиридин йошурмаймиз, Келидиған дәвиргә Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини, Униң күч-қудритини, Униң қилған карамәт ишлирини баян қилимиз.
我们不将这些事向他们的子孙隐瞒, 要将耶和华的美德和他的能力, 并他奇妙的作为,述说给后代听。
5 Чүнки У Яқупта бир агаһ-гувани бекиткән, Исраилда бир қанунни орнатқан; У ата-бовилиримизға буларни өз пәрзәнтлиригә үгитишни буйруған;
因为,他在雅各中立法度, 在以色列中设律法; 是他吩咐我们祖宗要传给子孙的,
6 Шундақ қилип келәр дәвир, Йәни туғулидиған балиларму буларни билсун, Уларму орнидин туруп өз балилириға буларни үгәтсун;
使将要生的后代子孙可以晓得; 他们也要起来告诉他们的子孙,
7 Пәрзәнтлири үмүтини Худаға бағлисун, Тәңриниң қилғанлирини унтумисун, Бәлки Униң әмирлиригә кирсун;
好叫他们仰望 神, 不忘记 神的作为, 惟要守他的命令。
8 Улар ата-бовилириға охшимисун дәп, Йәни җаһил һәм асий бир дәвир, Өз қәлбини дурус қилмиған, Роһи Тәңригә вапалиқта турмиған бир дәвиргә охшимисун дәп, У шундақ [буйруғандур].
不要像他们的祖宗, 是顽梗悖逆、居心不正之辈, 向着 神,心不诚实。
9 Мана Әфраимниң әвлатлири, Қуралланған оқячилар болсиму, Җәң күнидә сәптин янди.
以法莲的子孙带着兵器,拿着弓, 临阵之日转身退后。
10 Улар Худаниң әһдисини тутмиди, Бәлки Униң Тәврат-қанунида меңишни рәт қилди.
他们不遵守 神的约, 不肯照他的律法行;
11 Улар Униң қилғанлирини, Өзлиригә көрсәткән карамәтлирини унтуди.
又忘记他所行的 和他显给他们奇妙的作为。
12 У Мисирниң зиминида, Зоанниң даласида, Уларниң ата-бовилириниң көз алдида мөҗизиләрни көрсәткән еди;
他在埃及地,在琐安田, 在他们祖宗的眼前施行奇事。
13 У деңизни бөлүветип, Уларни оттурисидин өткүзгән; Суларни дога-дога қилип тиклиди.
他将海分裂,使他们过去, 又叫水立起如垒。
14 У күндүздә булут билән, Кечидә от нури билән уларни йетәклиди.
他白日用云彩, 终夜用火光引导他们。
15 Чөл-баяванда ташларни йеривәтти, Чоңқур сурлардин урғуп чиққандәк ичимликни мол қилди;
他在旷野分裂磐石, 多多地给他们水喝,如从深渊而出。
16 У хада таштин өстәң-еқинларни һасил қилди, Суни дәриялардәк аққузди.
他使水从磐石涌出, 叫水如江河下流。
17 Бирақ улар йәнә Униң алдида гуна қиливәрди, Чөлдә Һәммидин Алий Болғучиға асийлиқ қилди.
他们却仍旧得罪他, 在干燥之地悖逆至高者。
18 Улар көңлидә Тәңрини синиди, Нәпсини қандурушқа йемәкликни тәләп қилди.
他们心中试探 神, 随自己所欲的求食物,
19 Улар Худани һақарәтләп: — «Тәңри чөл-дәшттә дәстихан салаламду?
并且妄论 神说: 神在旷野岂能摆设筵席吗?
20 Мана У қорам ташни урувиди, Сулар урғуп, Еқинлар булақтәк тешип чиқти; Әнди У бизгә нанму берәләмду? Өз хәлқини гөш билән тәминләләмду?» — дейишти.
他曾击打磐石,使水涌出,成了江河; 他还能赐粮食吗? 还能为他的百姓预备肉吗?
21 Шуниң билән Пәрвәрдигар аңлап, ғәзәпләнди; Яқупқа от туташти, Исраилға аччиғи көтирилди;
所以,耶和华听见就发怒; 有烈火向雅各烧起; 有怒气向以色列上腾;
22 Чүнки улар Худаға ишәнмиди, Униң ниҗатлиғиға улар таянмиди,
因为他们不信服 神, 不倚赖他的救恩。
23 У әрштин булутларни буйруп, Асман дәрвазилирини ачқан еди;
他却吩咐天空, 又敞开天上的门,
24 У улар үстигә «манна»ни яғдуруп, Уларға әрштики ашлиқни бәргән еди;
降吗哪,像雨给他们吃, 将天上的粮食赐给他们。
25 Шуниң билән инсанлар күч егилириниң ненини йегән еди; У уларға қанғичә озуқни әвәткән еди.
各人吃大能者的食物; 他赐下粮食,使他们饱足。
26 Әнди У асманда шәриқ шамили чиқирип, Күчи билән җәнуп шамилиниму елип кәлди;
他领东风起在天空, 又用能力引了南风来。
27 У гөшни чаң-тозандәк улар үстигә чүшүрди, Деңизлар саһилидики қумлардәк учар-қанатларни яғдурди.
他降肉,像雨在他们当中,多如尘土, 又降飞鸟,多如海沙,
28 У буларни уларниң баргаһиниң оттурисиға, Чедирлириниң әтрапиға чүшүрди.
落在他们的营中, 在他们住处的四面。
29 Улар болушичә йәп тоюшти, Чүнки уларниң нәпси тартқинини [Худа] уларға кәлтүргән еди.
他们吃了,而且饱足; 这样就随了他们所欲的。
30 Лекин улар нәпси тартқинидин техи зерикмәйла, Гөшни еғизлирида техи чайнаватқинидила,
他们贪而无厌, 食物还在他们口中的时候,
31 Худаниң ғәзиви уларға қарита қозғалди; У улардин әң қамәтликлирини қиривәтти, Исраилниң сәрхил яшлирини йәргә урувәтти.
神的怒气就向他们上腾, 杀了他们内中的肥壮人, 打倒以色列的少年人。
32 Мана, шундақ болсиму, Улар йәнила давамлиқ гуна қиливәрди, Униң мөҗизилиригә техичила ишәнмиди;
虽是这样,他们仍旧犯罪, 不信他奇妙的作为。
33 Шуңа У уларниң күнлирини беһудиликтә, Жиллирини дәккә-дүккилик ичидә түгәткүзди.
因此,他叫他们的日子全归虚空, 叫他们的年岁尽属惊恐。
34 У уларни өлтүргили турғанда, Андин улар Уни издиди; Улар йолидин йенип, интилип Тәңрини издиди;
他杀他们的时候,他们才求问他, 回心转意,切切地寻求 神。
35 Улар Худаниң уларниң уюлтеши екәнлигини, Һәммидин Алий Болғучи Тәңриниң уларниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси екәнлигини есигә кәлтүрди.
他们也追念 神是他们的磐石, 至高的 神是他们的救赎主。
36 Бирақ улар ағзи билән Униңға хушамәт қилди, Тили билән Униңға ялған сөз қилди;
他们却用口谄媚他, 用舌向他说谎。
37 Чүнки уларниң көңли Униңға садиқ болмиди, Улар Униң әһдисини чиң тутмиди.
因他们的心向他不正, 在他的约上也不忠心。
38 Бирақ У йәнила рәһимдил еди; Қәбиһлигини кәчүрүп, уларни йоқатмиди; У қайта-қайта Өз ғәзивидин янди, У қәһрини қозғиғини билән һәммини төкмиди.
但他有怜悯, 赦免他们的罪孽, 不灭绝他们, 而且屡次消他的怒气, 不发尽他的忿怒。
39 У уларниң пәқәт әт егилири, Кәтсә қайтип кәлмәс бир нәпәс екәнлигини яд әтти.
他想到他们不过是血气, 是一阵去而不返的风。
40 Улар чөл-дәшттә шунчә көп қетим Униң аччиғини кәлтүрди. Шунчә көп қетим баяванда көңлигә азар бәрди!
他们在旷野悖逆他, 在荒地叫他担忧,何其多呢!
41 Бәрһәқ, улар қайтидин йолдин чәтнәп Тәңрини синиди, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң жүригини зедә қилди.
他们再三试探 神, 惹动以色列的圣者。
42 Улар Униң қолини [әслимиди]; Уларни зомигәрниң чаңгилидин һөрлүккә қутқузған күнини, Қандақ қилип Мисирда карамәтләрни яритип, Зоан даласида мөҗизиләрни көрсәткинини есидин чиқарди.
他们不追念他的能力 和赎他们脱离敌人的日子;
44 У [Мисирлиқларниң] дәриялирини, еқинлирини қанға айландуруп, Уларни ичәлмәс қилип қойди;
把他们的江河并河汊的水都变为血, 使他们不能喝。
45 Уларниң арисиға нәштәрлик чивинларни топ-топи билән әвәтти, Һалак қилар пақиларни маңдурди;
他叫苍蝇成群落在他们当中,嘬尽他们, 又叫青蛙灭了他们,
46 Уларниң зираәтлирини кепинәк қурутлириға тутуп берип, Мәһсулатлирини чекәткиләргә бәрди;
把他们的土产交给蚂蚱, 把他们辛苦得来的交给蝗虫。
47 Үзүм таллирини мөлдүр билән урдуруп, Әнҗирлирини қирав билән үшшүтивәтти.
他降冰雹打坏他们的葡萄树, 下严霜打坏他们的桑树,
48 У калилирини мөлдүргә соқтуруп, Маллирини чақмақ отлирида [көйдүривәтти].
又把他们的牲畜交给冰雹, 把他们的群畜交给闪电。
49 У уларға ғәзивиниң дәһшәтлигини — Қәһрини, аччиғини һәм еғир күлпәтләрни, Балаю-апәт елип келидиған бир түркүм пәриштиләрниму чүшүрди.
他使猛烈的怒气和忿怒、恼恨、苦难 成了一群降灾的使者,临到他们。
50 У Өз ғәзиви үчүн бир йолни түзләп қойди; Уларниң җенини өлүмдин айимай, Бәлки һаятини вабаға тапшурди;
他为自己的怒气修平了路, 将他们交给瘟疫, 使他们死亡,
51 У Мисирда барлиқ тунҗа туғулған балиларни, Һамниң чедирлирида уларниң ғурури болған тунҗа оғул балилирини қиривәтти.
在埃及击杀一切长子, 在含的帐棚中击杀他们强壮时头生的。
52 У падичидәк Өз хәлқини Мисирдин сәпәргә атландуруп, Чөл-баявандин уларни қой падисидәк башлап маңди;
他却领出自己的民如羊, 在旷野引他们如羊群。
53 Уларни аман-есән йетәклигәчкә, Улар қорқунучтин халий болуп маңди; Дүшмәнлирини болса, деңиз жутуп кәтти.
他领他们稳稳妥妥地,使他们不致害怕; 海却淹没他们的仇敌。
54 У уларни Өз муқәддәс зимининиң чегарасиға, Оң қоли егиливалған бу тағлиққа елип кәлди.
他带他们到自己圣地的边界, 到他右手所得的这山地。
55 У әлләрни уларниң алдидин қоғливетип, Зимин үстигә тана тартқузуп өлчәп, уларға тәқсим қилди; Исраил қәбилилирини уларниң чедирлириға олтирақлаштурди.
他在他们面前赶出外邦人, 用绳子将外邦的地量给他们为业, 叫以色列支派的人住在他们的帐棚里。
56 Бирақ улар Худани, Һәммидин Алий Болғучини синап аччиқландурди, Униң тапшурған гува-агаһлирини тутмиди;
他们仍旧试探、悖逆至高的 神, 不守他的法度,
57 Бәлки ата-бовлиридәк йолдин тейип асийлиқ қилди, Хаин оқядәк қейип кәтти.
反倒退后,行诡诈,像他们的祖宗一样; 他们改变,如同翻背的弓。
58 Улар егизликтә қурған ибадәтгаһлар билән Униң ғәзивини қозғиди, Ойма бутлири билән Униң жүригини өртиди.
因他们的邱坛惹了他的怒气; 因他们雕刻的偶像触动他的愤恨。
59 Худа уларни аңлап ғәзәпләнди, Исраилдин интайин йиргәнди.
神听见就发怒, 极其憎恶以色列人。
60 У Шилоһдики маканини, Йәни У инсан арисида турған чедирни ташлап кәтти,
甚至他离弃示罗的帐幕, 就是他在人间所搭的帐棚;
61 Өзиниң қудрәт бәлгүсини булап кетишкә, Шан-шәривини ишғалийәтчиләрниң қолиға бәрди;
又将他的约柜交与人掳去, 将他的荣耀交在敌人手中;
62 Өз хәлқини қиличқа тапшурди, Өзиниң мираси болғанлардин интайин ғәзәпләнди.
并将他的百姓交与刀剑, 向他的产业发怒。
63 От уларниң жигитлирини ялмиди, Қизлири той нахшилирида махталмайтти.
少年人被火烧灭; 处女也无喜歌。
64 Уларниң каһинлири қилич астида жиқилди, Лекин тул хотунлири һаза тутмиди.
祭司倒在刀下, 寡妇却不哀哭。
65 Андин Рәб бириси уйқидин ойғандәк ойғанди, Шараптин җасарәтләнгән палвандәк товлиди.
那时,主像世人睡醒, 像勇士饮酒呼喊。
66 У рәқиплирини уруп чекиндүрүп, Уларни түгимәс рәсваға қалдурди.
他就打退了他的敌人, 叫他们永蒙羞辱;
67 Йүсүпниң чедирини шаллап, рәт қилди; Әфраим қәбилисини таллимиди;
并且他弃掉约瑟的帐棚, 不拣选以法莲支派,
68 Бәлки Йәһуда қәбилисини, Яхши көргән Зион теғини таллиди.
却拣选犹大支派—他所喜爱的锡安山;
69 [Шу йәрдә] муқәддәс җайини тағ чоққилиридәк, Йәр-зиминни әбәдий орнатқандәк мәзмут бена қилди;
盖造他的圣所,好像高峰, 又像他建立永存之地;
70 У Өз қули Давутни таллап, Уни қой қотанлиридин чақиривалди;
又拣选他的仆人大卫, 从羊圈中将他召来,
71 Қозилирини емитидиған сағлиқларни әгишип беқиштин айрип, Уни Өз хәлқи Яқупни, мираси болған Исраилни беқишқа чиқарди.
叫他不再跟从那些带奶的母羊, 为要牧养自己的百姓雅各 和自己的产业以色列。
72 Давут уларни қәлбидики дуруслуғи билән бақти, Қолиниң әпчиллиги билән уларни йетәклиди.
于是,他按心中的纯正牧养他们, 用手中的巧妙引导他们。