< Зәбур 74 >

1 Асаф язған «Масқил»: — И Худа, Сән немишкә мәңгүгә бизни ташливәттиң? Немишкә ғәзивиңни түтүн чиқарғандәк Өз яйлиғиңдики қойлириңға чиқирисән?
亚萨的训诲诗。 神啊,你为何永远丢弃我们呢? 你为何向你草场的羊发怒,如烟冒出呢?
2 Өзүң рәнә төләп азат қилған җамаитиңни, Йәни Өз мирасиң болушқа қедимдә уларға һәмҗәмәт болуп қутқузған қәбилини, Өзүң макан қилған Зион теғини ядиңға кәлтүргәйсән!
求你记念你古时所得来的会众, 就是你所赎、作你产业支派的, 并记念你向来所居住的锡安山。
3 Қәдәмлириңни мошу мәңгүлүк хараплиқларға қаратқайсән, Дүшмәнләр муқәддәс җайиңда гумран қилған барлиқ нәрсиләргә [қариғайсән];
求你举步去看那日久荒凉之地, 仇敌在圣所中所行的一切恶事。
4 Рәқиплириң җамаәтгаһиңниң оттурисида һөр-пөр қилиду; Мөҗизатлар сақланған орунға улар өз туғлирини тикти.
你的敌人在你会中吼叫; 他们竖了自己的旗为记号。
5 Һәр бири өзлирини көрситишип, палта ойнитип орман кәскүчидәк,
他们好像人扬起斧子, 砍伐林中的树。
6 Улар һазир [муқәддәс җайиңдики] нәқишләрни ала қоймай, палта-болқилар билән чеқивәтти;
圣所中一切雕刻的, 他们现在用斧子锤子打坏了。
7 Улар муқәддәс җайиңға от қойди; Өз намиңдики маканни булғап, йәр билән тәң қиливәтти.
他们用火焚烧你的圣所, 亵渎你名的居所,拆毁到地。
8 Улар көңлидә: «Биз буларниң һәммисини йоқитайли» дәп, Тәңриниң зиминдики җамаәтгаһлириниң һәр бирини көйдүрүвәтти.
他们心里说:我们要尽行毁灭; 他们就在遍地把 神的会所都烧毁了。
9 Бизгә әсләтмә болған мөҗизатларни һеч көрәлмәймиз; Пәйғәмбәрләрму кәлмәскә кәтти; Аримиздиму бу ишларниң қачанғичә болидиғанлиғини билидиған бириси йоқтур.
我们不见我们的标帜,不再有先知; 我们内中也没有人知道这灾祸要到几时呢!
10 Қачанғичә, и Худа, рәқибиң Сени мәсқирә қилиду? Дүшмән намиңни мәңгүгә һақарәтләмду?
神啊,敌人辱骂要到几时呢? 仇敌亵渎你的名要到永远吗?
11 Сән қолуңни, йәни оң қолуңни немишкә тартивалисән? Қолуңни қойнуңдин елип, уларни йоқатқайсән!
你为什么缩回你的右手? 求你从怀中伸出来,毁灭他们。
12 Бирақ Худа қедимдин падишасим болуп кәлгән, Йәр йүзиниң оттурисида қутқузушларни елип барғучи Удур.
神自古以来为我的王, 在地上施行拯救。
13 Сән деңиз сүйини күчүң билән бөлдуң, Сулардики әҗдиһаларниң башлирини ярдиң.
你曾用能力将海分开, 将水中大鱼的头打破。
14 Деңиздики левиатанниң башлирини чеқип, Униң гөшини озуқ қилип чөлдики явайиларға бөлүп бәрдиң.
你曾砸碎鳄鱼的头, 把它给旷野的禽兽为食物。
15 Йәрни йерип булақларни, ериқларни аққуздуң, Сән тохтимай еқиватқан дәрияларни қурутувәттиң.
你曾分裂磐石,水便成了溪河; 你使长流的江河干了。
16 Күн Сениң, түнму Сениңкидур; Ай билән қуяшни орунлаштурдуң.
白昼属你,黑夜也属你; 亮光和日头是你所预备的。
17 Йәр йүзиниң чегаралирини бәлгүлидиң; Яз билән қишни — Сән шәкилләндүрдүң.
地的一切疆界是你所立的; 夏天和冬天是你所定的。
18 Шуни есиңдә тутқайсән, и Пәрвәрдигар: — Бир дүшмән Сени мәсқирә қилди, Һамақәт бир хәлиқ намиңни һақарәтлиди.
耶和华啊,仇敌辱骂, 愚顽民亵渎了你的名,求你记念这事。
19 Пахтикиңни житқуч һайванларға тутуп бәрмигәйсән; Езилгән мөминлириңниң һаятини мәңгү унтумиғайсән.
不要将你斑鸠的性命交给野兽; 不要永远忘记你困苦人的性命。
20 Өз әһдәңгә қариғайсән, Чүнки зиминдики қараңғу булуң-пучқақлар зорлуқ-зумбулуқниң туралғулири билән толди.
求你顾念所立的约, 因为地上黑暗之处都满了强暴的居所。
21 Езилгүчиләрни номус билән яндурмиғайсән; Езилгәнләр, йоқсуллар намиңни мәдһийилигәй.
不要叫受欺压的人蒙羞回去; 要叫困苦穷乏的人赞美你的名。
22 Орнуңдин турғин, и Худа, Өз дәвайиңни сориғайсән; Һамақәт кишиниң Өзүңни күн бойи мәсқирә қиливатқинини есиңдә тутқайсән.
神啊,求你起来为自己伸诉! 要记念愚顽人怎样终日辱骂你。
23 Дүшмәнлириңниң чуқанлирини унтумиғайсән; Саңа қарши қозғалғанларниң давраңлири тохтимай көтирилмәктә.
不要忘记你敌人的声音; 那起来敌你之人的喧哗时常上升。

< Зәбур 74 >