Зәбур 73
1 Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
Verdadeiramente bom é Deus para com Israel, para com os limpos de coração.
2 Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
Enquanto a mim, os meus pés quase que se desviaram; pouco faltou para que escorregassem os meus passos.
3 Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
Pois eu tinha inveja dos loucos, quando via a prosperidade dos ímpios.
4 Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
Porque não há apertos na sua morte, mas firme está a sua força.
5 Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
Não se acham em trabalhos como outra gente, nem são aflitos como outros homens.
6 Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
Pelo que a soberba os cerca como um colar; vestem-se de violência como de adorno.
7 Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
Os olhos deles estão inchados de gordura: eles tem mais do que o coração podia desejar.
8 Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
São corrompidos e tratam maliciosamente de opressão; falam arrogantemente.
9 Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
Põem as suas bocas contra os céus, e as suas línguas andam pela terra.
10 Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
Pelo que o seu povo volta aqui, e águas de copo cheio se lhes espremem.
11 «Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
E dizem: Como o sabe Deus? ou há conhecimento no altíssimo?
12 Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
Eis que estes são ímpios, e prosperam no mundo; aumentam em riquezas.
13 «Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
Na verdade que em vão tenho purificado o meu coração; e lavei as minhas mãos na inocência.
14 Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
Pois todo o dia tenho sido aflito, e castigado cada manhã.
15 Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
Se eu dissesse: falarei assim; eis que ofenderia a geração de teus filhos.
16 Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
Quando pensava em entender isto foi para mim muito doloroso;
17 Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
Até que entrei no santuário de Deus: então entendi eu o fim deles.
18 Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
Certamente tu os puseste em lugares escorregadios: tu os lanças em destruição.
19 Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
Como caem na desolação, quase num momento! ficam totalmente consumidos de terrores.
20 Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
Como um sonho, quando se acorda, assim, ó Senhor, quando acordares, desprezarás a aparência deles.
21 Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
Assim o meu coração se azedou, e sinto picadas nos meus rins.
22 Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
Assim me embruteci, e nada sabia; fiquei como uma besta perante ti.
23 Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
Todavia estou de contínuo contigo; tu me sustentaste pela minha mão direita.
24 Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
Guiar-me-ás com o teu conselho, e depois me receberás em glória.
25 Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
Quem tenho eu no céu senão a ti? e na terra não há a quem eu deseje além de ti.
26 Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
A minha carne e o meu coração desfalecem; mas Deus é a fortaleza do meu coração, e a minha porção para sempre
27 Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
Pois eis que os que se alongam de ti, perecerão; tu tens destruído todos aqueles que se desviam de ti.
28 Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
Mas para mim, bom é aproximar-me de Deus; pus a minha confiança no Senhor Deus, para anunciar todas as tuas obras.
