Зәбур 73
1 Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
Quanto è buono Dio con i giusti, con gli uomini dal cuore puro! Salmo. Di Asaf.
2 Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi,
3 Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità dei malvagi.
4 Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
Non c'è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo.
5 Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
Non conoscono l'affanno dei mortali e non sono colpiti come gli altri uomini.
6 Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
Dell'orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro vestito.
7 Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
Esce l'iniquità dal loro grasso, dal loro cuore traboccano pensieri malvagi.
8 Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall'alto con prepotenza.
9 Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre la terra.
10 Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
Perciò seggono in alto, non li raggiunge la piena delle acque.
11 «Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
Dicono: «Come può saperlo Dio? C'è forse conoscenza nell'Altissimo?».
12 Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano ricchezze.
13 «Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato nell'innocenza le mie mani,
14 Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova ogni mattina.
15 Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
Se avessi detto: «Parlerò come loro», avrei tradito la generazione dei tuoi figli.
16 Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei,
17 Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual è la loro fine.
18 Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in rovina.
19 Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono di spavento!
20 Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai svanire la loro immagine.
21 Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
Quando si agitava il mio cuore e nell'intimo mi tormentavo,
22 Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una bestia.
23 Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra.
24 Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella tua gloria.
25 Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo sulla terra.
26 Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre.
27 Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque ti è infedele.
28 Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte della città di Sion.
