Зәбур 73
1 Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
Psaume d’Asaph.
2 Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
Mais mes pieds ont presque chancelé, et mes pas ont presque dévié.
3 Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
Parce que j’ai porté envie aux hommes iniques, voyant la paix des pécheurs.
4 Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
Parce qu’ils ne pensent pas à leur mort, et que leur plaie n’a pas de consistance.
5 Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
Ils ne seront pas sujets à la fatigue des hommes, et avec les autres hommes ils ne seront pas frappés;
6 Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
C’est pour cela que l’orgueil s’est emparé d’eux, qu’ils se sont couverts de leur iniquité et de leur impiété.
7 Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
Leur iniquité est sortie comme de leur graisse; ils ont suivi le sentiment de leur cœur.
8 Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
Ils ont pensé et ils ont parlé méchanceté; ils ont parlé hautement iniquité.
9 Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
Ils ont posé leur bouche contre le ciel, et leur langue a passé sur la terre.
10 Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
C’est pour cela que mon peuple en reviendra là: et les impies trouveront en eux des jours pleins.
11 «Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
Et ils ont dit: Comment Dieu le sait-il? et le Très-Haut en a-t-il connaissance?
12 Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
Voilà que ces pécheurs eux-mêmes, vivant dans l’abondance, ont obtenu des richesses.
13 «Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
Et j’ai dit: C’est donc sans cause que j’ai purifié mon cœur, et que j’ai lavé mes mains parmi des innocents.
14 Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
Car j’ai été affligé tout le jour, et mon châtiment a eu lieu les matins.
15 Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
Si je disais: Je parlerai ainsi, voilà que je réprouvais la race de vos enfants.
16 Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
Je pensais à connaître ce mystère: un pénible travail s’est trouvé devant moi.
17 Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
Jusqu’à ce que j’entre dans le sanctuaire de Dieu, et que je comprenne leurs fins dernières.
18 Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
Mais cependant à cause de leurs tromperies vous leur avez envoyé des maux; vous les avez renversés, tandis qu’ils s’élevaient.
19 Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
Comment sont-ils tombés dans la désolation? Soudain ils ont défailli: ils ont péri à cause de leur iniquité.
20 Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
Comme un songe de ceux qui s’éveillent. Seigneur, vous réduirez au néant leur image dans votre cité.
21 Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
Parce que mon cœur a été enflammé, et que mes reins ont été bouleversés;
22 Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
Et que moi j’ai été réduit au néant, et que je n’ai pas su pourquoi.
23 Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
Que je suis devenu comme un animal stupide devant vous, mais que toujours j’ai été avec vous.
24 Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
Vous avez soutenu ma main droite: selon votre volonté vous m’avez dirigé, et vous m’avez reçu avec gloire.
25 Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
Car qu’y a-t-il pour moi dans le ciel, et hors de vous qu’ai-je voulu sur la terre?
26 Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
Ma chair a défailli, ainsi que mon cœur; ô le Dieu de mon cœur, et le Dieu mon partage pour l’éternité!
27 Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
Parce que voilà que ceux qui s’éloignent de vous périront: vous avez perdu tous ceux qui forniquent, en s’éloignant de vous.
28 Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
Pour moi, mon bien est de m’attacher à Dieu, de mettre dans le Seigneur Dieu mon espérance; Afin que j’annonce toutes vos louanges aux portes de la ville de Sion.
