< Зәбур 73 >

1 Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
A Psalm of Asaph. Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
2 Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
But as for me, my feet were almost gone; my steps had almost slipped.
3 Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
4 Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
For there are no pangs in their death: but their strength is firm.
5 Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
They are not in trouble as other men; neither are they afflicted like other men.
6 Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
Therefore pride surroundeth them as a chain; violence covereth them as a garment.
7 Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
8 Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
9 Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10 Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
Therefore his people return here: and waters of a full cup are wrung out to them.
11 «Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
12 Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
13 «Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocency.
14 Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
For all the day long have I been afflicted, and chastened every morning.
15 Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of thy children.
16 Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
When I thought to know this, it was too painful for me;
17 Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
Until I went into the sanctuary of God; then I understood their end.
18 Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
Surely thou didst set them in slippery places: thou didst cast them down into destruction.
19 Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
20 Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
As a dream when one awaketh; so, O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
21 Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
22 Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before thee.
23 Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
Nevertheless I am continually with thee: thou hast held me by my right hand.
24 Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
25 Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
Whom have I in heaven but thee? and there is none upon earth that I desire besides thee.
26 Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
My flesh and my heart faileth: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
27 Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go astray from thee.
28 Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.

< Зәбур 73 >