Зәбур 73
1 Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
A Psalm for Asaph. How good is God to Israel, to the upright in heart!
2 Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
But my feet were almost overthrown; my goings very nearly slipped.
3 Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
For I was jealous of the transgressors, beholding the tranquillity of sinners.
4 Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
For there is no sign of reluctance in their death: and [they have] firmness under their affliction.
5 Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
They are not in the troubles of [other] men; and they shall not be scourged with [other] men.
6 Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
Therefore pride has possessed them; they have clothed themselves with their injustice and ungodliness.
7 Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
Their injustice shall go forth as out of fatness: they have fulfilled their intention.
8 Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
They have taken counsel and spoken in wickedness: they have uttered unrighteousness loftily.
9 Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
They have set their mouth against heaven, and their tongue has gone through upon the earth.
10 Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
Therefore shall my people return hither: and full days shall be found with them.
11 «Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
And they said, How does God know? and is there knowledge in the Most High?
12 Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
Behold, these [are] the sinners, and they that prosper always: they have possessed wealth.
13 «Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
And I said, Verily in vain have I justified my heart, and washed my hands in innocency.
14 Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
For I was plagued all the day, and my reproof [was] every morning.
15 Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
If I said, I will speak thus; behold, I [should] have broken covenant with the generation of your children.
16 Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
And I undertook to understand this, [but] it is too hard for me,
17 Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
until I go into the sanctuary of God; [and so] understand the latter end.
18 Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
Surely you have appointed [judgements] to them because of their crafty dealings: you have cast them down when they were lifted up.
19 Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
How have they become desolate! suddenly they have failed: they have perished because of their iniquity.
20 Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
As the dream of one awakening, O Lord, in your city you will despise their image.
21 Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
For my heart has rejoiced, and my reins have been gladdened.
22 Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
But I [was] vile and knew not: I became brutish before you.
23 Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
Yet I am continually with you: you have holden my right hand.
24 Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
You have guided me by your counsel, and you have taken me to yourself with glory.
25 Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
For what have I in heaven [but you]? and what have I desired upon the earth beside you?
26 Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
My heart and my flesh have failed: [but] God [is the strength] of my heart, and God is my portion for ever.
27 Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
For, behold, they that remove themselves far from you shall perish: you have destroyed every one that goes a whoring from you.
28 Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
But it is good for me to cleave close to God, to put my trust in the Lord; that I may proclaim all your praises in the gates of the daughter of Sion.
