Зәбур 72
1 Сулайман үчүн: — И Худа, падишаға һөкүмлириңни тапшурғайсән; Падишаһниң оғлиға Өз һәққанийлиғиңни бәргәйсән.
神よねがはくは汝のもろもろの審判を王にあたへ なんぢの義をわうの子にあたへたまへ
2 Шундақ болғанда у Өз хәлқиң үчүн һәққанийлиқ билән, Саңа тәвә езилгән мөминләр үчүн адиллиқ билән һөкүм чиқириду;
かれは義をもてなんぢの民をさばき公平をもて苦しむものを鞫かん
3 Тағлар хәлиққә теч-аманлиқ елип келиду, Едирлиқларму һәққанийлиқ билән шундақ қилиду.
義によりて山と岡とは民に平康をあたふべし
4 Падиша хәлиқ арисидики езилгәнләргә адил һөкүмләрни чиқириду; У намратларниң балилирини қутқузиду, Залимларни битчит қилиду.
かれは民のくるしむ者のために審判をなし乏しきものの子輩をすくひ虐ぐるものを壞きたまはん
5 Шундақ болғанда күн вә ай йоқ болуп кәтмисила, Әвлаттин-әвлатқа хәлиқ Сәндин әйминиду.
かれらは日と月とのあらんかぎり世々おしなべて汝をおそるべし
6 У болса гоя йеңидин орған отлаққа яққан ямғурдәк, Йәр суғиридиған һөл-йеғинлардәк чүшиду.
かれは苅とれる牧にふる雨のごとく地をうるほす白雨のごとくのぞまん
7 Униң күнлиридә һәққанийлар ронақ тапиду; Ай йоқ болғичә теч-аманлиқ тешип туриду.
かれの世にただしき者はさかえ平和は月のうするまで豊かならん
8 У деңиздин-деңизларғичә, [Әфрат] дәриясидин йәр йүзиниң чәтлиригичә һөкүм сүриду.
またその政治は海より海にいたり河より地のはてにおよぶべし
9 Чөл-баяванда яшаватқанлар униң алдида баш қойиду; Униң дүшмәнлири топиларни ялайду.
野にをる者はそのまへに屈み そり仇は塵をなめん
10 Таршишниң вә аралларниң падишалири униңға һәдийәләр тәқдим қилиду, Шеба вә Себаниң падишалириму соғатлар суниду.
タルシシおよび島々の王たちは貢ををさめ シバとセバの王たちは禮物をささげん
11 Дәрвәқә, барлиқ падишалар униң алдида сәҗдә қилиду; Пүткүл әлләр униң хизмитидә болиду;
もろもろの王はそのまへに俯伏し もろもろの國はかれにつかへん
12 Чүнки у пәряд көтәргән йоқсулларни, Панаһсиз езилгәнләрни қутулдуриду;
かれは乏しき者をその叫ぶときにすくひ 助けなき苦しむ者をたすけ
13 У йоқсул-аҗизларға ичини ағритиду, Йоқсулларниң җенини қутқузиду;
弱きものと乏しき者とをあはれみ乏しきものの霊魂をすくひ
14 Уларниң җенини зулум-зомигәрликтин һөрлүккә чиқириду, Уларниң қени униң нәзиридә қиммәтликтур.
かれらのたましひを暴虐と強暴とよりあがなひたまふ その血はみまへに貴かるべし
15 [Падишаһ] яшисун! Шебаниң алтунлиридин униңға сунулиду; Униң үчүн дуа тохтавсиз қилиниду; Униңға күн бойи бәхит тилиниду;
かれらは存ふべし 人はシバの黄金をささげてかれのために恒にいのり終日かれをいははん
16 Йәр йүзидики һосул мол болиду, Һәтта тағ чоққилиридиму шундақ болиду. [Миғ-миғ] чүшкән мевиләр Ливандики орманлардәк тәвриниду; Шәһәрдикиләр болса даладики от-йешиллиқтәк гүллиниду;
國のうち五穀ゆたかにしてその實はレバノンのごとく山のいただきにそよぎ 邑の人々は地の草のごとく榮ゆべし
17 Униң нами мәңгүгә өчмәйду, Униң нами қуяш йоқалғичә туриду; Адәмләр униң билән өзлиригә бәхит тиләйду, Барлиқ әлләр уни бәхитлик дәп атишиду.
かれの名はつねにたえず かれの名は日の久しきごとくに絶ることなし 人はかれによりて福祉をえん もろもろの國はかれをさいはひなる者ととなへん
18 Исраилниң Худаси, Пәрвәрдигар Худаға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Карамәт ишларни Яратқучи ялғуз Удур!
ただイスラエルの神のみ奇しき事跡をなしたまへり 神ヱホバはほむべきかな
19 Униң шәрәплик намиға мәңгүгә тәшәккүр-мәдһийә оқулсун! Униң шан-шөһрити пүткүл дунияни қаплиғай! Амин! Вә амин!
その榮光の名はよよにほむべきかな全地はその榮光にて滿べしアーメン アーメン
20 Йәссәниң оғли Давутниң дуалири шуниң билән тамам болди.
ヱッサイの子ダビデの祈はをはりぬ
