Зәбур 70
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «әслитиш үчүн» оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, мени қутқузушқа алдириғайсән! Пәрвәрдигар, тез келип маңа ярдәм қилғайсән!
Hahao iraho ry Andrianañahare, Malisà hañolots’ ahy ry Iehovà.
2 Мениң җенимни издәватқанлар йәргә қаритилип рәсва қилинсун; Мениң зийинимдин хурсән болғанлар кәйнигә яндурулуп шәрмәндә болғай.
Ehe ampimeñaro naho verevereo o mipay ty fiaiko; hampibalihe’e mb’eo, vaho ho salareñe o falefale amy faràrekoio.
3 Мени: — «Ваһ! Ваһ!» дәп мәсқирә қилғанлар өз шәрмәндилигидин кәйнигә янғай!
Hampipoliañe an-kameñarañe ze manao ty hoe: Hý! Hý!
4 Бирақ Сени издигүчиләрниң һәммиси Сәндә шатлинип хошал болғай! Ниҗатлиғиңни сөйгәнләр һемишә: «Худа улуқлансун» дейишкәй.
Ampirebehañe ze hene mipay Azo, hifale ty ama’o; le hitolom-panao ty hoe o mpitea ty fandrombaha’oo: Onjono t’i Andrianañahare.
5 Бирақ мән езилгәнмән, һәм йоқсулмән; Йенимға тездин кәл, и Худа! Сән мениң ярдәмчим, мениң азат қилғучим; И Пәрвәрдигар, кечикмәй кәлгәйсән!
Fe poie’e naho rarake iraho; Malisà mb’amako ry Andrianañahare; Ihe ro mpañolotse naho mpañaha ahy; taentaeno ry Iehovà.
