Зәбур 70

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «әслитиш үчүн» оқулсун дәп, Давут язған күй: — Пәрвәрдигар, мени қутқузушқа алдириғайсән! Пәрвәрдигар, тез келип маңа ярдәм қилғайсән!

En mémoire de ce que le Seigneur l’avait sauvé. Ô Dieu, songez à me secourir; Seigneur, hâtez-vous de me venir en aide.

2 Мениң җенимни издәватқанлар йәргә қаритилип рәсва қилинсун; Мениң зийинимдин хурсән болғанлар кәйнигә яндурулуп шәрмәндә болғай.

Qu’ils soient confondus, et qu’ils soient couverts de honte, ceux qui cherchent mon âme.

3 Мени: — «Ваһ! Ваһ!» дәп мәсқирә қилғанлар өз шәрмәндилигидин кәйнигә янғай!

Qu’ils retournent en arrière et qu’ils rougissent, ceux qui me veulent des maux. Qu’ils s’en retournent aussitôt en rougissant, ceux qui me disent: Triomphe, triomphe!

4 Бирақ Сени издигүчиләрниң һәммиси Сәндә шатлинип хошал болғай! Ниҗатлиғиңни сөйгәнләр һемишә: «Худа улуқлансун» дейишкәй.

Mais qu’ils se livrent à des transports de joie et qu’ils exultent d’allégresse, tous ceux qui vous cherchent, et qu’ils disent sans cesse: Que le Seigneur soit glorifié, ceux qui aiment votre salut.

5 Бирақ мән езилгәнмән, һәм йоқсулмән; Йенимға тездин кәл, и Худа! Сән мениң ярдәмчим, мениң азат қилғучим; И Пәрвәрдигар, кечикмәй кәлгәйсән!

Pour moi je suis indigent et pauvre; Dieu, aidez-moi. C’est vous qui êtes mon aide et mon libérateur; Seigneur, ne tardez pas.