Зәбур 7
1 Давутниң «Шиггаон»и: — Куш исимлиқ бир Биняминлиқниң сөзлири тоғрилиқ ейтқан күйи: — И Пәрвәрдигар, мениң Худайим, мән Саңа таяндим; Улардин бири ширдәк мени титма-титма қиливәтмисун, Қутқузғучи йоқлуғидин пайдилинип мени езивәтмисун, Мени барлиқ қоғлиғучилардин қутқузғин, Улардин халас қилғин;
Shiggaion of David, which he sang unto the LORD; concerning the words of Cush a Benjamite. O LORD my God, in thee do I put my trust: save me from all them that pursue me, and deliver me:
Lest he tear my soul like a lion, rending it in pieces, while there is none to deliver.
3 И Пәрвәрдигар Худайим, әгәр қолумда қәбиһлик қилған болсам, Әгәр шундақ қилған болсам: —
O LORD my God, if I have done this; if there be iniquity in my hands;
4 Әгәр мән билән енақ өткүчигә яманлиқ қайтурған болсам, — (Әксичә мән билән бекардин-бекар дүшмәнләшкәнниму қутқуздум) —
If I have rewarded evil unto him that was at peace with me; (yea, I have delivered him that without cause was mine adversary: )
5 — Ундақта, дүшмән мени қоғлап тутувалсун, У җенимни чәйләп йәр билән йәксан қилсун, Шөһритимни тупраққа көмсун!
Let the enemy pursue my soul, and overtake it; yea, let him tread my life down to the earth, and lay my glory in the dust. (Selah)
6 И Пәрвәрдигар, ғәзивиң билән орнуңдин турғин, Мени әзгәнләрниң қәһригә тақабил турушқа қәддиңни руслиғин, Вә мениң үчүн ойғанғин; Сән сот вә һөкүмни бекиткән едиңғу!
Arise, O LORD, in thine anger, lift up thyself against the rage of mine adversaries: and awake for me; thou hast commanded judgment.
7 Хәлиқләрдин болған җамаәт әтирапиңға олишиду; Сән улар үчүн пәләктики орнуңға қайтип барғайсән.
And let the congregation of the peoples compass thee about: and over them return thou on high.
8 Пәрвәрдигар хәлиқләрниң үстидин һөкүм чиқириду; И Пәрвәрдигар, өз һәққанийлиғим бойичә, Вә өзүмдә болған дуруслиғим бойичә, Маңа һөкүм чиқарғайсән.
The LORD ministereth judgment to the peoples: judge me, O LORD, according to my righteousness, and to mine integrity that is in me.
9 Аһ, рәзилләрниң яманлиғи ахирлашсун! Һәққаний адәмни чиң турғузғайсән; И, адәм қәлблирини һәм ичлирини синиғучи һәққаний Худа!
Oh let the wickedness of the wicked come to an end, but establish thou the righteous: for the righteous God trieth the hearts and reins.
10 Мениң қалқиним болса, Дурус нийәтликләрни қутқузғучи Худадидур;
My shield is with God, which saveth the upright in heart.
11 Худа адил сотчидур, У күн бойи гунадин рәнҗийдиған Илаһтур;
God is a righteous judge, yea, a God that hath indignation every day.
12 Бириси [яман] йолидин янмиса, У қиличини биләйду, Я оқини тартип бәтләп қойиду.
If a man turn not, he will whet his sword; he hath bent his bow, and made it ready.
13 Шундақ адәмләр үчүн У өлүм қураллирини тәйярлиди; У оқлирини көйдүргүчи оқ қилди.
He hath also prepared for him the instruments of death; he maketh his arrows fiery [shafts].
14 Мана, мошундақ кишиләр толғақта қәбиһлик туғмақчи, Униң бойида қалғини яманлиқтур; Униң туққини болса сахтилиқтур.
Behold, he travaileth with iniquity; yea, he hath conceived mischief, and brought forth falsehood.
15 У бир орини колап, уни чоңқур қилди; У өзи колиған ориға жиқилип чүшти.
He hath made a pit, and digged it, and is fallen into the ditch which he made.
16 Өзиниң яманлиғи бешиға қайтип келиду, Өз зораванлиғи болса өз үстигә қайтип чүшиду.
His mischief shall return upon his own head, and his violence shall come down upon his own pate.
17 Мән Пәрвәрдигарни һәққанийлиғи билән мәдһийәләймән, Һәммидин жуқури турғучи Пәрвәрдигарниң намини яңритип, күй қилип ейтимән.
I will give thanks unto the LORD according to his righteousness: and will sing praise to the name of the LORD Most High.
