Зәбур 69

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Нилупәрләр» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған күй: — Мени қутқузғайсән, и Худа! Сулар җенимдин өтти;

Unto the end. For those who will be changed: of David. Save me, O God, for the waters have entered, even to my soul.

2 Турғидәк җай йоқ чоңқур патқақлиққа чөкүп кәттим; Суниң чоңқур йеригә чүшүп кәттим, Кәлкүн мени ғәриқ қилди.

I have become stuck in a deep quagmire, and there is no firm footing. I have arrived at the height of the sea, and a tempest has overwhelmed me.

3 Пәрядлиримдин һалимдин кәттим; Галлирим қуруп кәтти; Худайимға тәлмүрүп, көзүмдин кетәй дәп қалдим;

I have endured hardships, while crying out. My jaws have become hoarse; my eyes have failed. Meanwhile, I hope in my God.

4 Сәвәпсиз маңа өч болғанлар чачлиримдинму көптур; Мени йоқатмақчи болғанлар, Қара чаплап мән билән дүшмәнлишидиғанлар күчлүктур; Шу чағда өзүм булимиған нәрсини қайтуримән.

Those who hate me without cause have been multiplied beyond the hairs of my head. My enemies, who persecuted me unjustly, have been strengthened. Then I was required to pay for what I did not take.

5 И Худа, мениң наданлиғим өзүңгә аян; Мениң қәбиһликлирим Сәндин йошурун әмәстур.

O God, you know my foolishness, and my offenses have not been hidden from you.

6 Мениң сәвәвимдин, и Рәб, самавий қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, Өзүңгә умид бағлап күткәнләр йәргә қарап қалмиғай; И Исраилниң Худаси, Өзүңни издигүчиләр мениң сәвәвимдин шәрмәндә болмиғай;

Let those who wait for you, O Lord, the Lord of hosts, not be shamed in me. Let those who seek you, O God of Israel, not be confounded over me.

7 Чүнки Сени дәп мән рәсвачилиққа учридим; Шәрмәндилик йүзүмгә чапланди.

For because of you, I have endured reproach; confusion has covered my face.

8 Мән өз қериндашлиримға ят, Анамниң балилириға яқа жутлуқ болдум.

I have become a stranger to my brothers and a sojourner to the sons of my mother.

9 Чүнки мени [муқәддәс] өйүңгә болған отлуқ муһәббәт чулғувалған еди; Саңа һақарәт қилғанларниң һақарәтлириму мениң үстүмгә чүшти;

For zeal for your house has consumed me, and the reproaches of those who reproached you have fallen upon me.

10 Мән жиғлидим, җеним роза тутти, Буму маңа әйип дәп қаралди.

And I covered my soul with fasting, and it has become a reproach to me.

11 Мән бөзни кийимим қилип кийсәм, Шуниң билән уларниң сөз-чөчикигә қалдим.

And I put on a haircloth as my garment, and I became a parable to them.

12 Шәһәр қовуқида олтарғанларниң тәнә гепигә қалдим, Мәйхорларниң нахшисиниң темиси болдум.

Those who sat at the gate spoke against me, and those who drank wine made me their song.

13 Бирақ мән шәпқитиңни көрсәткән вақтиңда дуайимни саңа нишанлидим, и Пәрвәрдигар; И Худа, өзгәрмәс муһәббитиңниң зорлуғидин, Ниҗатлиқ ишәшидә маңа җавап бәргәйсән;

But as for me, truly, my prayer is to you, O Lord. This time has pleased you well, O God. In the multitude of your mercy, in the truth of your salvation, hear me.

14 Мени патқақлиқтин қутқузувалғайсән, Мени чөктүрмигәйсән; Маңа өчмән болғанлардин, Суниң чоңқур йеридин қутулдурғайсән;

Rescue me from the quagmire, so that I may not become trapped. Free me from those who hate me and from deep waters.

15 Кәлкүн сулириға мени ғәриқ қилдурмиғайсән; Деңиз тәглиригиму мени жутқузмиғайсән; [Теги] йоқ һаңниң мени һап етип ағзини жумувелишиға йол қоймиғайсән!

Do not allow the tempest of water to submerge me, nor the deep to absorb me. And do not allow the well to close in on me.

16 Дуайимни иҗабәт қилғайсән, и Пәрвәрдигар, Чүнки өзгәрмәс муһәббитиң яхшидур; Мол рәһимдиллиғиң билән маңа йүзләнгәйсән;

Hear me, O Lord, for your mercy is kind. Look upon me, according to the fullness of your compassion.

17 Җамилиңни қулуңдин йошурмиғайсән; Чүнки бешимға күн чүшти; Тездин маңа җавап бәргәйсән.

And do not turn your face away from your servant, for I am in trouble: heed me quickly.

18 Җенимға йеқинлашқайсән, Униңға һәмҗәмәт-қутқузғучи болғайсән; Дүшмәнлирим алдида мени һөрлүккә чиқарғайсән;

Attend to my soul, and free it. Rescue me, because of my enemies.

19 Өзүң мениң рәсвалиқта һәм һөрмәтсизликтә қалғинимни, Қандақ һақарәтләнгинимни билисән; Рәқиплиримниң һәммиси Өзүңгә аяндур.

You know my reproach, and my confusion, and my reverence.

20 Һақарәт қәлбимни парә қилди; Мән қайғуға чөмүп кәттим; Азғинә һесдашлиққа тәлмүргән болсамму, йоқ болди; Тәсәлли бәргүчиләрниму издидим, лекин бирисиниму учриталмидим.

All those who trouble me are in your sight; my heart has anticipated reproach and misery. And I sought for one who might grieve together with me, but there was no one, and for one who might console me, and I found no one.

21 Бәрһәқ, улар озуғумға өт сүйи, Уссузлуғумға сиркини бәрди.

And they gave me gall for my food. And in my thirst, they gave me vinegar to drink.

22 Уларниң дәстихини өзлиригә қилтақ, Уларниң һалавити қапқан болғай.

Let their table be a snare before them, and a retribution, and a scandal.

23 Көзлири торлишип көрмәйдиған болуп кәткәй; Бәл-путлирини титрәккә салғайсән;

Let their eyes be darkened, so that they may not see, and may their back always be crooked.

24 Қәһриңни уларниң үстигә чүшүргәйсән, Ғәзивиңниң отлири уларға туташқай;

Pour out your indignation upon them, and may the fury of your anger take hold of them.

25 Уларниң макани харабә болғай, Чедирлири чөлдәрәп қалғай;

May their dwelling place be deserted, and may there be no one who dwells in their tabernacles.

26 Чүнки улар Сән урғанға техиму зиянкәшлик қилмақта; Сән зәхимләндүргәнләрниң азавиға гәп билән азап қошмақта.

For they persecuted whomever you struck. And they have added to the grief of my wounds.

27 Уларниң гунайиға гуна қошқайсән, Һәққанийлиғиңниң несивисигә уларни ериштүрмигәйсән.

Assign an iniquity upon their iniquity, and may they not enter into your justice.

28 Улар һаятлиқ дәптиридин өчүрүлгәй; Һәққанийларниң қатариға пүтүлмигәй.

Delete them from the Book of the Living, and let them not be written down with the just.

29 Бирақ мән болсам бир езилгән дәрдмән; Ниҗатлиғиң, и Худа, мени жуқуриға көтирип қутқузғай;

I am poor and sorrowful, but your salvation, O God, has taken me up.

30 Мән мунаҗат оқуп Худаниң намини мәдһийиләймән; Тәшәккүрләр билән уни улуқлаймән;

I will praise the name of God with a canticle, and I will magnify him with praise.

31 Бу болса Пәрвәрдигарни хурсән қилиш үчүн, Өкүз тәқдим қилғандин әвзәлдур; Мүңгүз-туяқлири сақ топақ бәргәндинму артуқтур.

And it will please God more than a new calf producing horns and hoofs.

32 Югаш мөминләр буни көрүп хошал болиду; Худани издигәнләр — Қәлбиңлар йеңилиниду.

Let the poor see and rejoice. Seek God, and your soul will live.

33 Чүнки Пәрвәрдигар йоқсулларниң илтиҗасини аңлайду, Өзигә тәвә әсир қилинғанларни у кәмситмәйду;

For the Lord has heard the poor, and he has not despised his prisoners.

34 Асман-зимин Уни мәдһийилисун! Деңиз-океанлар һәм уларда жүргүчи барлиқ җаниварлар Уни мәдһийилигәй!

Let the heavens and the earth praise him: the sea, and everything that crawls in it.

35 Чүнки Худа Зионни қутқузиду; Йәһуданиң шәһәрлирини қайта бена қилиду; Улар әшу йәрдә олтирақлишип, егилик тикләйду.

For God will save Zion, and the cities of Judah will be built up. And they will dwell there, and they will acquire it by inheritance.

36 Униң қуллириниң нәсиллири униңға мирас болиду, Униң намини сөйгәнләр у йәрләрдә маканлишиду.

And the offspring of his servants will possess it; and those who love his name will dwell in it.