< Зәбур 66 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, күй-нахша: — Пүткүл җаһан, хошаллиқ билән Худаға тәнтәнә қилиңлар!
למנצח שיר מזמור הריעו לאלהים כל הארץ׃
2 Униң наминиң улуқлуғини нахша қилип җакалаңлар, Униң мәдһийилирини шәрәплик қилиңлар!
זמרו כבוד שמו שימו כבוד תהלתו׃
3 Худаға: «Сениң қилғанлириң нәқәдәр қорқунучлуқтур! Қудритиң зор болғач, Дүшмәнлириң алдиңда зәиплишип тәслим болиду;
אמרו לאלהים מה נורא מעשיך ברב עזך יכחשו לך איביך׃
4 Барлиқ йәр йүзидикиләр Саңа сәҗдә қилип, Сени күйләп, нахша ейтишиду; Улар намиңни күйләп нахша қилип ейтиду» — дәңлар! (Селаһ)
כל הארץ ישתחוו לך ויזמרו לך יזמרו שמך סלה׃
5 Келиңлар, Худаниң қилғанлирини көрүңлар; Инсан балилири алдида қилған карамәтлири қорқунучлуқтур.
לכו וראו מפעלות אלהים נורא עלילה על בני אדם׃
6 У деңизни қуруқлуққа айландурди; [Әҗдатлиримиз] дәриядинму пиядә өтти; Биз у йәрдә униңдин хурсән болдуқ.
הפך ים ליבשה בנהר יעברו ברגל שם נשמחה בו׃
7 У қудрити билән мәңгү һөкүм сүриду; Униң көзлири әлләрни күзитип туриду; Асийлиқ қилғучилар мәғрурланмисун! (Селаһ)
משל בגבורתו עולם עיניו בגוים תצפינה הסוררים אל ירימו למו סלה׃
8 И қовмлар, Худайимизға тәшәккүр-мәдһийә ейтиңлар; Униңға болған мәдһийә-һәмдусаналарни яңритиңлар!
ברכו עמים אלהינו והשמיעו קול תהלתו׃
9 У җенимизни һаятлиқ ичигә тиккән, Путлиримизни тейилдурушларға йол қоймайду.
השם נפשנו בחיים ולא נתן למוט רגלנו׃
10 Чүнки Сән, и Худа, бизни синидиң; Күмүчни отта тавлиғандәк бизни тавлидиң.
כי בחנתנו אלהים צרפתנו כצרף כסף׃
11 Сән бизни торға чүшүрдуң; Белимизгә еғир жүкни жүклидиң.
הבאתנו במצודה שמת מועקה במתנינו׃
12 Хәқләрни бешимизға миндүрдүң; Биз от вә кәлкүнни бесип өттуқ; Сән ахир бизни кәңричиликкә чиқардиң.
הרכבת אנוש לראשנו באנו באש ובמים ותוציאנו לרויה׃
13 Мән көйдүрмә қурбанлиқларни елип өйүңгә кирәй; Саңа қилған қәсәмлиримгә әмәл қилимән;
אבוא ביתך בעולות אשלם לך נדרי׃
14 Бәрһәқ, бешимға күн чүшкәндә ләвлирим чиқарған, Еғизим ейтқан вәдилиримни әмәлгә ашуримән.
אשר פצו שפתי ודבר פי בצר לי׃
15 Мән Саңа бордақ малларни көйдүрмә қурбанлиқ қилип сунимән, Қочқарларниң йеғини хуш пуритип көйдүримән; Өкүз вә өшкиләрни әкилип сунимән. (Селаһ)
עלות מחים אעלה לך עם קטרת אילים אעשה בקר עם עתודים סלה׃
16 Худадин әймингүчи һәммиңлар, келиңлар, қулақ селиңлар! Униң мән үчүн қилған карамәтлирини баян қилимән;
לכו שמעו ואספרה כל יראי אלהים אשר עשה לנפשי׃
17 Ағзим ечип униңға пәряд көтәрдим, Униң улуқлуғини җакалиған мәдһийиләр тилимда болди.
אליו פי קראתי ורומם תחת לשוני׃
18 Көңлүмдә гунани көзләп жүргән болсам, Рәб [дуайимни] аңлимиған болатти.
און אם ראיתי בלבי לא ישמע אדני׃
19 Бирақ Худа аңлиди; У дуайимға қулақ салди.
אכן שמע אלהים הקשיב בקול תפלתי׃
20 Худаға тәшәккүр-мәдһийә яғдурулсун! У мениң дуайимни яндурмиди, Һәм мәндин өзгәрмәс муһәббитини елип кәтмиди!
ברוך אלהים אשר לא הסיר תפלתי וחסדו מאתי׃

< Зәбур 66 >