< Зәбур 66 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, күй-нахша: — Пүткүл җаһан, хошаллиқ билән Худаға тәнтәнә қилиңлар!
למנצח שיר מזמור הריעו לאלהים כל-הארץ
2 Униң наминиң улуқлуғини нахша қилип җакалаңлар, Униң мәдһийилирини шәрәплик қилиңлар!
זמרו כבוד-שמו שימו כבוד תהלתו
3 Худаға: «Сениң қилғанлириң нәқәдәр қорқунучлуқтур! Қудритиң зор болғач, Дүшмәнлириң алдиңда зәиплишип тәслим болиду;
אמרו לאלהים מה-נורא מעשיך ברב עזך יכחשו לך איביך
4 Барлиқ йәр йүзидикиләр Саңа сәҗдә қилип, Сени күйләп, нахша ейтишиду; Улар намиңни күйләп нахша қилип ейтиду» — дәңлар! (Селаһ)
כל-הארץ ישתחוו לך--ויזמרו-לך יזמרו שמך סלה
5 Келиңлар, Худаниң қилғанлирини көрүңлар; Инсан балилири алдида қилған карамәтлири қорқунучлуқтур.
לכו וראו מפעלות אלהים נורא עלילה על-בני אדם
6 У деңизни қуруқлуққа айландурди; [Әҗдатлиримиз] дәриядинму пиядә өтти; Биз у йәрдә униңдин хурсән болдуқ.
הפך ים ליבשה--בנהר יעברו ברגל שם נשמחה-בו
7 У қудрити билән мәңгү һөкүм сүриду; Униң көзлири әлләрни күзитип туриду; Асийлиқ қилғучилар мәғрурланмисун! (Селаһ)
משל בגבורתו עולם-- עיניו בגוים תצפינה הסוררים אל-ירימו (ירומו) למו סלה
8 И қовмлар, Худайимизға тәшәккүр-мәдһийә ейтиңлар; Униңға болған мәдһийә-һәмдусаналарни яңритиңлар!
ברכו עמים אלהינו והשמיעו קול תהלתו
9 У җенимизни һаятлиқ ичигә тиккән, Путлиримизни тейилдурушларға йол қоймайду.
השם נפשנו בחיים ולא-נתן למוט רגלנו
10 Чүнки Сән, и Худа, бизни синидиң; Күмүчни отта тавлиғандәк бизни тавлидиң.
כי-בחנתנו אלהים צרפתנו כצרף-כסף
11 Сән бизни торға чүшүрдуң; Белимизгә еғир жүкни жүклидиң.
הבאתנו במצודה שמת מועקה במתנינו
12 Хәқләрни бешимизға миндүрдүң; Биз от вә кәлкүнни бесип өттуқ; Сән ахир бизни кәңричиликкә чиқардиң.
הרכבת אנוש לראשנו באנו-באש ובמים ותוציאנו לרויה
13 Мән көйдүрмә қурбанлиқларни елип өйүңгә кирәй; Саңа қилған қәсәмлиримгә әмәл қилимән;
אבוא ביתך בעולות אשלם לך נדרי
14 Бәрһәқ, бешимға күн чүшкәндә ләвлирим чиқарған, Еғизим ейтқан вәдилиримни әмәлгә ашуримән.
אשר-פצו שפתי ודבר-פי בצר-לי
15 Мән Саңа бордақ малларни көйдүрмә қурбанлиқ қилип сунимән, Қочқарларниң йеғини хуш пуритип көйдүримән; Өкүз вә өшкиләрни әкилип сунимән. (Селаһ)
עלות מיחים אעלה-לך עם-קטרת אילים אעשה בקר עם-עתודים סלה
16 Худадин әймингүчи һәммиңлар, келиңлар, қулақ селиңлар! Униң мән үчүн қилған карамәтлирини баян қилимән;
לכו-שמעו ואספרה כל-יראי אלהים אשר עשה לנפשי
17 Ағзим ечип униңға пәряд көтәрдим, Униң улуқлуғини җакалиған мәдһийиләр тилимда болди.
אליו פי-קראתי ורומם תחת לשוני
18 Көңлүмдә гунани көзләп жүргән болсам, Рәб [дуайимни] аңлимиған болатти.
און אם-ראיתי בלבי-- לא ישמע אדני
19 Бирақ Худа аңлиди; У дуайимға қулақ салди.
אכן שמע אלהים הקשיב בקול תפלתי
20 Худаға тәшәккүр-мәдһийә яғдурулсун! У мениң дуайимни яндурмиди, Һәм мәндин өзгәрмәс муһәббитини елип кәтмиди!
ברוך אלהים-- אשר לא-הסיר תפלתי וחסדו מאתי

< Зәбур 66 >