Зәбур 65
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй-нахша: — Зионда, мәдһийә сүкүт ичидә Сени күтиду, и Худа; Саңа қилған вәдә әмәлгә ашурулиду.
Til Sangmesteren. En Salme af David. En Sang.
2 И, дуа Аңлиғучи, Сениң алдиңға барлиқ әт егилири келиду.
Lovsang tilkommer dig paa Zion, o Gud, dig indfrier man Løfter, du, som hører Bønner;
3 Гуналиқ ишлар, асийлиқлиримиз, [Кәлкүн басқандәк] мәндин ғалип келиду; Лекин Сән уларни йепип кәчүрүм қилисән;
alt Kød kommer til dig, naar Brøden tynger.
4 Сән таллап Өзүңгә йеқинлаштурған киши немидегән бәхитлик! У һойлилириңда маканлишиду; Бизләр Сениң маканиңниң, йәни муқәддәс ибадәтханаңниң бәрикитидин қанаәт тапимиз;
Vore Overtrædelser blev os for svare, du tilgiver dem.
5 Сән һәққанийлиқни намайән қилидиған карамәт вә дәһшәт ишлар билән бизгә җавап, И ниҗатлиғимиз болған Худа, Пүткүл йәр-деңизларниң чәт-чәтлиридикиләргичә таянчи Болғучи!
Salig den, du udvælger, lader bo i dine Forgaarde! Vi mættes af dit Huses Rigdom, dit Tempels Hellighed.
6 Белиң қудрәт билән бағланған болуп, Күчүң билән тағларни бәрпа қилғансән;
Du svarer os underfuldt i Retfærd, vor Frelses Gud, du Tilflugt for den vide Jord, for fjerne Strande,
7 Деңизларниң өркәшлигән шавқунлирини, Долқунларниң шавқунлирини, Һәмдә әлләрниң чуқанлирини тинҗитқучисән!
du, som grundfæster Bjerge med Vælde, omgjordet med Kraft,
8 Җаһанниң чәт-чәтлиридә туруватқанлар карамәтлириңдин қорқиду; Сән күнчиқиштикиләрни, күнпетиштикиләрни шатландурисән;
du, som dæmper Havenes Brusen, deres Bølgers Brusen og Folkefærds Larm,
9 Йәр йүзиниң [ғемини йәп] йоқлап келип, уни суғирисән, Уни толиму мунбәтләштүрисән. Худаниң дәрия-ериқлири суға толғандур; Шундақ қилип суларни тәйярлап, Кишиләрни ашлиқ билән тәминләйсән.
saa Folk ved Verdens Ende gruer for dine Tegn; hvor Morgen og Aften oprinder, bringer du Jubel.
10 Терилғу етизларниң чөнәклирини суға қандурисән, Қирлирини тарашлайсән, Тупрақни мол йеғинлар билән юмшитисән; Униңда үнгәнләрни бәрикәтләйсән.
Du saa til Landet, vanded det, gjorde det saare rigt, Guds Bæk er fuld af Vand, du bereder dets Korn,
11 Сән немәтлириңни жилниң һосулиға таҗ қилип қошуп берисән; Қәдәмлириңдин баяшатлиқ һәрянға тамиду;
du vander dets Furer, jævner knoldene, bløder det med Regn, velsigner dets Sæd.
12 Даладики яйлақларғиму тамиду; Тағ-даванлар шат-хорамлиқни өзлиригә бәлвағ қилиду;
Med din Herlighed kroner du Aaret, dine Vognspor flyder af Fedme;
13 Көкләмләр қой падилири билән кийингән, Җилғилар майсиларға қаплиниду; Улар хошаллиқ билән тәнтәнә қилиду, Бәрһәқ, улар нахшиларни яңритишиду!
de øde Græsgange flyder, med Jubel omgjordes Højene; Engene klædes med Faar, Dalene hylles i Korn, i Jubel bryder de ud og synger!
