Зәбур 64
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И Худа, аһлиримни көтәргәндә, мени аңлиғайсән! Һаятимни дүшмәнниң вәһшилигидин қуғдиғайсән!
| למנצח מזמור לדוד ב שמע-אלהים קולי בשיחי מפחד אויב תצר חיי |
2 Қара нийәтләрниң йошурун сүйқәстлиридин, Яманлиқ әйлигүчи қарға-қузғунлардин аман қилғайсән.
| תסתירני מסוד מרעים מרגשת פעלי און |
3 Улар тиллирини қиличтәк өткүр билиди; Мукәммәл адәмни йошурун җайдин етиш үчүн, Улар оқини бәтлигәндәк зәһәрлик сөзини тәйярлиди. Улар қилчә әймәнмәй туюқсиз оқ чиқириду.
| אשר שננו כחרב לשונם דרכו חצם דבר מר |
| לירת במסתרים תם פתאם ירהו ולא ייראו |
5 Улар бәтнийәттә бир-бирини риғбәтләндүрүп, Йошурун қапқан қурушни мәслиһәтлишип, «Бизни ким көрәләйтти?» — дейишмәктә.
| יחזקו-למו דבר רע-- יספרו לטמון מוקשים אמרו מי יראה-למו |
6 Улар қәбиһликкә интилип: — «Биз издинип, әтраплиқ бир тәдбир тепип чиқтуқ!» — дәйду; Инсанниң ич-бағри вә қәлби дәрвәқә чоңқур вә [билип болмас] бир нәрсидур!
| יחפשו עולת-- תמנו חפש מחפש וקרב איש ולב עמק |
7 Лекин Худа уларға оқ атиду; Улар туюқсиз зәхимлиниду.
| וירם אלהים חץ פתאום--היו מכותם |
8 Улар өз тили билән путлишиду; Уларни көргәнләрниң һәммиси өзини нери тартиду.
| ויכשילוהו עלימו לשונם יתנדדו כל-ראה בם |
9 Һәммә адәмни қорқунуч басиду; Улар Худаниң ишлирини баян қилиду, Бәрһәқ, улар униң қилғанлирини ойлинип савақ алиду.
| וייראו כל-אדם ויגידו פעל אלהים ומעשהו השכילו |
10 Һәққанийлар Пәрвәрдигарда хошал болуп, Униңға тайиниду; Көңли дурус адәмләр роһлинип шатлиниду.
| ישמח צדיק ביהוה וחסה בו ויתהללו כל-ישרי-לב |
