< Зәбур 64 >

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И Худа, аһлиримни көтәргәндә, мени аңлиғайсән! Һаятимни дүшмәнниң вәһшилигидин қуғдиғайсән!
“To the chief musician, a psalm of David.” Hear my voice, O God, in my complaint: preserve my life from the dread of the enemy.
2 Қара нийәтләрниң йошурун сүйқәстлиридин, Яманлиқ әйлигүчи қарға-қузғунлардин аман қилғайсән.
Hide me from the secret counsel of evil-doers, from the tumultuous assault of the workers of wickedness;
3 Улар тиллирини қиличтәк өткүр билиди; Мукәммәл адәмни йошурун җайдин етиш үчүн, Улар оқини бәтлигәндәк зәһәрлик сөзини тәйярлиди. Улар қилчә әймәнмәй туюқсиз оқ чиқириду.
Who whet their tongue like a sword, who aim with their arrow, the bitter word:
4
To shoot in secret at the innocent; suddenly do they shoot at him, and fear not.
5 Улар бәтнийәттә бир-бирини риғбәтләндүрүп, Йошурун қапқан қурушни мәслиһәтлишип, «Бизни ким көрәләйтти?» — дейишмәктә.
They encourage themselves in an evil plan; they tell secretly of laying snares: they say, Who will see them?
6 Улар қәбиһликкә интилип: — «Биз издинип, әтраплиқ бир тәдбир тепип чиқтуқ!» — дәйду; Инсанниң ич-бағри вә қәлби дәрвәқә чоңқур вә [билип болмас] бир нәрсидур!
They search out iniquities; “We are ready with the carefully searched out device:” and the inward thought and heart of each is deeply [hidden].
7 Лекин Худа уларға оқ атиду; Улар туюқсиз зәхимлиниду.
But God shooteth at them suddenly [his] arrow; —[thence] are come their wounds.
8 Улар өз тили билән путлишиду; Уларни көргәнләрниң һәммиси өзини нери тартиду.
And their own tongues will stumble over themselves: all that look on them will shake their head.
9 Һәммә адәмни қорқунуч басиду; Улар Худаниң ишлирини баян қилиду, Бәрһәқ, улар униң қилғанлирини ойлинип савақ алиду.
All men shall fear, and shall declare the deeds of God, and understand his works.
10 Һәққанийлар Пәрвәрдигарда хошал болуп, Униңға тайиниду; Көңли дурус адәмләр роһлинип шатлиниду.
The righteous shall rejoice in the Lord, and shall trust in him; and all the upright in heart shall glorify themselves.

< Зәбур 64 >