Зәбур 62

1 Нәғмичиләрниң беши Йәдутунға тапшурулған, Давут язған күй: — Җеним Худағила қарап сүкүттә күтиду; Мениң ниҗатлиғим униңдиндур.

大卫的诗，照耶杜顿的作法，交与伶长。 我的心默默无声，专等候 神； 我的救恩是从他而来。

2 Пәқәт Ула мениң қорам тешим вә мениң ниҗатлиғим, Мениң жуқури қорғинимдур; Мән унчилик тәвринип кәтмәймән.

惟独他是我的磐石，我的拯救； 他是我的高台，我必不很动摇。

3 Силәр қачанғичә шу аҗиз бир инсанға һуҗум қилисиләр? Һәммиңлар қиңғийип қалған тамни, Ирғаңлап қалған қашани ғулатқандәк, уни ғулатмақчисиләр?

你们大家攻击一人，把他毁坏， 如同毁坏歪斜的墙、将倒的壁，要到几时呢？

4 Уни шөһрәт-һәйвитидин чүшүрүветиштин башқа, уларниң һеч мәслиһәти йоқтур; Ялғанчилиқлардин хурсән улар; Ағзида бәхит тилигини билән, Улар ичидә ләнәт оқуйду. (Селаһ)

他们彼此商议，专要从他的尊位上把他推下； 他们喜爱谎话，口虽祝福，心却咒诅。 (细拉)

5 И җеним, Худағила қарап сүкүттә күткин; Чүнки мениң үмүтүм Униңдиндур.

我的心哪，你当默默无声，专等候 神， 因为我的盼望是从他而来。

6 Пәқәт У мениң қорам тешим һәм мениң ниҗатлиғим, Мениң жуқури қорғинимдур; Мән тәвринип кәтмәймән.

惟独他是我的磐石，我的拯救； 他是我的高台，我必不动摇。

7 Ниҗатлиғим һәм шан-шөһритим Худаға бағлиқтур; Мениң күчүм болған қорам таш, мениң панаһгаһим Худадидур.

我的拯救、我的荣耀都在乎 神； 我力量的磐石、我的避难所都在乎 神。

8 И халайиқ, Униңға һәрдайим тайиниңлар! Униң алдида ич-бағриңларни төкүңлар; Худа бизниң панаһгаһимиздур! (Селаһ)

你们众民当时时倚靠他， 在他面前倾心吐意； 神是我们的避难所。 (细拉)

9 Аддий бәндиләр пәқәт бир тиниқ, Есилзадиләрму бир алдам сөз халас; Таразиға селинса уларниң қилчә салмиқи йоқ, Бир тиниқтинму йениктур.

下流人真是虚空； 上流人也是虚假； 放在天平里就必浮起； 他们一共比空气还轻。

10 Зомигәрликкә таянмаңлар; Булаңчилиқтин хам хиял қилмаңлар, Байлиқлар көпәйсиму, буларға көңлүңларни қоймаңлар;

不要仗势欺人， 也不要因抢夺而骄傲； 若财宝加增，不要放在心上。

11 Худа бир қетим ейтқанки, Мундақ дегинини икки қетим аңлидимки: — «Күч-қудрәт Худаға мәнсуптур».

神说了一次、两次，我都听见： 就是能力都属乎 神。

12 Һәм и Рәб, Саңа өзгәрмәс муһәббәтму мәнсуптур; Чүнки Сән һәр бир кишигә өз әмилигә яриша қайтурисән.

主啊，慈爱也是属乎你， 因为你照着各人所行的报应他。