< Зәбур 61 >
1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп Давут язған күй: — И Худа, пәрядимни аңлиғайсән; Дуайимға қулақ салғайсән!
Ki he Takimuʻa ʻi he Nekina, ko e Saame ʻa Tevita. ʻE ʻOtua, ke ke fanongo ki heʻeku tangi; tokanga ki heʻeku lotu.
2 Йәрниң чәт-чәтлиридә туруп, Жүригим зәиплишип кәткәндә, Мән Саңа мураҗиәт қилимән: — Сән мени өзүмдин жуқури Қорам Ташқа йетәкләйсән!
Te u tangi kiate koe mei he ngataʻanga ʻo māmani, ʻoka taʻomia hoku loto: ke ke tataki au ki he maka ʻoku māʻolunga hake ʻiate au.
3 Чүнки Сән маңа панаһгаһ, Дүшминим алдида мустәһкәм мунар болуп кәлгәнсән.
He naʻa ke hoko ko hoku ungakiʻi, ko e fale māʻolunga pea mālohi ki he fili.
4 Мән чедириңни мәңгүлүк туралғум қилимән; Қанатлириң сайисидә панаһ тапимән. (Селаһ)
Te u nofomaʻu ʻi ho fale fehikitaki ʻo taʻengata: te u falala ki he malu ʻo ho kapakau. (Sila)
5 Чүнки Сән, и Худа, қәсәмлиримни аңлидиң; Өзүңдин әйминидиғанларға тәвә мирасни маңиму бәрдиңсән.
He kuo ke fanongo ki heʻeku ngaahi fuakava, ʻE ʻOtua: kuo ke foaki kiate au ʻae tofiʻa ʻokinautolu ʻoku manavahē ki ho huafa.
6 Падишаһниң күнлиригә күн қошуп узартисән; Униң жиллири дәвирдин-дәвиргичә болиду.
Te ke fakatolonga ʻae moʻui ʻae tuʻi, mo hono ngaahi taʻu ʻo hangē mei he toʻutangata ki he toʻutangata.
7 У Худаниң алдида мәңгү һөкүм сүриду; Уни аман сақлашқа муһәббәт вә һәқиқәтни бекитип тәминлигәйсән;
ʻE nofomaʻu ia ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua taʻengata: ke ke teuteu ʻae ʻaloʻofa mo e moʻoni ʻaia te na fakamoʻui ia. Ko ia te u hiva fakamālō ai ki ho huafa ʻo taʻengata, koeʻuhi ke u fai ki heʻeku ngaahi fuakava ʻi he ʻaho kotoa pē.
8 Шуниң билән алдиңда ичкән қәсәмлиримгә һәр күни әмәл қилимән; Мән намиңни мәңгү күйләймән!
Ko ia te u hiva fakamālō ai ki ho huafa ʻo taʻengata, koeʻuhi ke u fai ki heʻeku ngaahi fuakava ʻi he ʻaho kotoa pē.