Зәбур 61

1 Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп Давут язған күй: — И Худа, пәрядимни аңлиғайсән; Дуайимға қулақ салғайсән!

A karmesternek. Hárfajátékra. Dávidtól. Halljad Isten fohászomat, figyelj imádságomra!

2 Йәрниң чәт-чәтлиридә туруп, Жүригим зәиплишип кәткәндә, Мән Саңа мураҗиәт қилимән: — Сән мени өзүмдин жуқури Қорам Ташқа йетәкләйсән!

A föld végéről hozzád kiáltok föl, mikor szívem elborul; sziklára, mely magas nekem, vezérelj engem.

3 Чүнки Сән маңа панаһгаһ, Дүшминим алдида мустәһкәм мунар болуп кәлгәнсән.

Mert menedék voltál nekem, erős torony ellenség elől.

4 Мән чедириңни мәңгүлүк туралғум қилимән; Қанатлириң сайисидә панаһ тапимән. (Селаһ)

Hadd időzöm sátradban örökké, keresek menedéket szárnyaid rejtekében. Széla.

5 Чүнки Сән, и Худа, қәсәмлиримни аңлидиң; Өзүңдин әйминидиғанларға тәвә мирасни маңиму бәрдиңсән.

Mert te, Isten, hallgattál fogadásaimra, megadod neved tisztelőinek örökségét.

6 Падишаһниң күнлиригә күн қошуп узартисән; Униң жиллири дәвирдин-дәвиргичә болиду.

Napokat tégy hozzá a király napjaihoz, évei annyi mint nemzedék meg nemzedék!

7 У Худаниң алдида мәңгү һөкүм сүриду; Уни аман сақлашқа муһәббәт вә һәқиқәтни бекитип тәминлигәйсән;

Székeljen örökké Isten előtt, szeretet és hűség, rendeld, hogy megóvják!

8 Шуниң билән алдиңда ичкән қәсәмлиримгә һәр күни әмәл қилимән; Мән намиңни мәңгү күйләймән!

Ekképen hadd zengem nevedet mindétig, hogy megfizessem fogadásaimat napról napra!